-
1 faciō
faciō fēcī (old fut perf. faxo; subj. faxim), factus, ere; imper. fac (old, face); pass. fīō, fierī; pass imper. fī [2 FAC-], to make, construct, fashion, frame, build, erect, produce, compose: Lectulos faciundos dedit, T.: navīs: candelabrum factum e gemmis: de marmore signum, O.: pontem in Arare, Cs.: (fanum) a civitatibus factum, founded, L.: duumviri ad aedem faciendam, L.: statuam faciendam locare: (valvae) ad cludendum factae: comoedias, T.: sermonem: epigramma: verbum, speak: carmina, Iu.: scutis ex cortice factis, Cs.: auri pondera facti, wrought, V.—Of actions, to do, perform, make, carry on, execute: Opus, T.: officium, T.: Si tibi quid feci quod placeat, T.: proelium, join, Cs.: iter, Cs.: clamores: clamor fit: eruptiones ex oppido, Cs.: gradum: imperata, Cs.: promissum, fulfil: iudicium: deditionem, S.: fac periclum in litteris, put (him) to the test, T.: me advorsum omnia, oppose me in everything, T.: omnia amici causā: multa crudeliter, N.: initium, begin: praeter aetatem Facere, work too hard for your years, T.: perfacile factu esse, conata perficere, Cs.— To make, produce, cause, occasion, bring about, bring to pass: turbam, T.: ignem ex lignis: iniuriam, Cs.: causas morae, S.: ducis admirationem, excite, L.: luxuriae modum, impose, S.: fugam ex ripā fecit (i. e. fugavit), L.: somnum, induce, Iu.: metum insidiarum, excite, L.: silentio facto, L.: ne qua eius adventūs significatio fiat, become known, Cs.: faciam ut intellegatis: facito, ut sciam: putasne te posse facere, ut, etc.?: fieri potest, ut recte quis sentiat, it may happen: ita fit, ut adsint, it happens: faciendum mihi est, ut exponam, is incumbent: me Facit ut te moneam, compels, T.: facere non possum, quin mittam, etc., I cannot forbear: di faxint ne sit alter (cui, etc.): fac ne quid aliud cures, take care: domi adsitis, facite, T.: ita fac cupidus sis, ut, etc., be sure: iam faxo scies, T.: nulla res magis talīs oratores videri facit, quales, etc. (i. e. ut viderentur): hoc me Flere facit, O.— To make, acquire, obtain, gather, accumulate, gain, take, receive, incur, suffer: rem, T.: praedam, Cs.: pecuniam: stipendia, earn, S.: corhortīs, form, Cs.: corpus, grow fat, Ph.: viam sibi, force, L.: alqm suum, win as a friend, T.: terram suam, i. e. conquer, Cs.: vitae iacturam, Cs.: naufragium: damnum.— To make, render, grant, give, impart, confer: arbitria, H.: potestatem dicendi: sibi iure iurando fidem, give assurance, Cs.: Romanis animum, inspire, L.: copiam pugnandi militibus, L.: audientiam orationi: cui si libido Fecerit auspicium, i. e. if the whim seize him, H.: cognomen colli, L.: mihi medicinam, administer: nobis otia, V.: alcui dolorem: desiderium decemviros creandi, L.— To celebrate, conduct, give, perform, represent: cenas: res divinas: sacra pro civibus: cui (Iunoni), make offerings: vitulā pro frugibus, make sacrifice, V.: cum pro populo fieret: ut fieret, edere, L. — To practise, follow: naviculariam: mercaturas.— To make, depict, represent, assert, say, pretend: in libro se exeuntem e senatu: pugnam ex auro, V.: me unum ex iis feci, qui, etc., pretended to be: ex industriā factus ad imitationem stultitiae, L.: inpendere apud inferos saxum Tantalo: Fecerat et fetam Procubuisse lupam, V.: facio me alias res agere, make as if.—To suppose, assume, grant, admit (only imper. with obj clause): fac audisse (Glauciam): fac ita esse: fac (me) velle, V.— To make, constitute, choose, appoint, render: senatum firmiorem vestrā auctoritate: heredem filiam: exercitum sibi fidum, S.: iter factum conruptius imbri, H.: hi consules facti sunt: ex coriis utres fierent, S.: Candida de nigris, O.: si ille factus esset, had been chosen (consul): alqm certiorem facere, inform ; see certus: ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc., does not leave himself so much character.—Pass., to become, be turned into, be made: fit Aurum ingens coluber, V.: sua cuique deus fit dira cupido? V.— To put in possession of, subject to, refer to: omnia quae mulieris fuerunt, viri fiunt: omnem oram Romanae dicionis fecit, L.: dicionis alienae facti, L.— To value, esteem, regard, appraise, prize: parum id facio, S.: te maxumi, T.: quos plurimi faciunt: voluptatem minimi: dolorem nihili: istuc Aequi bonique facio, am content with, T.— To do (resuming the meaning of another verb): cessas ire ac facere, i. e. do as I say, T.: oppidani bellum parare: idem nostri facere, S.: ‘evolve eius librum’—‘Feci mehercule:’ bestiae simile quiddam faciunt (i. e. patiuntur): aut facere aut non promisse, Ct.: Sicuti fieri consuevit, to happen, S.— To do, act, deal, conduct oneself: Facere contra huic aegre, T.: tuis dignum factis feceris, will act like yourself, T.: bene: adroganter, Cs.: per malitiam, with malice: aliter, S.: facere quam dicere malle, act, S.: mature facto opus est, prompt action, S. — To act, take part, take sides: idem plebes facit, S.: idem sentire et secum facere Sullam: cum veritas cum hoc faciat, is on his side: nihilo magis ab adversariis quam a nobis: eae res contra nos faciunt: adversus quos fecerint, N.— To arrange, adjust, set: Vela, spread, V.: pedem, brace, V.— To be fit, be useful, make, serve, answer, do: Ad talem formam non facit iste locus, O.: ad scelus omne, O.: Stemmata quid faciunt? avail, Iu.* * *Ifacere, additional forms Vdo, make; create; acquire; cause, bring about, fashion; compose; accomplishIIfacere, feci, factus Vdo, make; create; acquire; cause, bring about, fashion; compose; accomplish -
2 aliquid
ălĭquis, aliquid; plur. aliqui [alius-quis; cf. Engl. somebody or other, i.e. some person [p. 88] obscurely definite; v. Donald. Varron. p. 381 sq.] ( fem. sing. rare).— Abl. sing. aliqui, Plaut. Aul. prol. 24; id. Most. 1, 3, 18; id. Truc. 5, 30; id. Ep. 3, 1, 11.— Nom. plur. masc. aliques, analog. to ques, from quis, acc. to Charis. 133 P.— Nom. and acc. plur. neutr. always aliqua.— Dat. and abl. plur. aliquibus, Liv. 22, 13;I.oftener aliquis,
id. 26, 15; 26, 49; Plin. 2, 48, 49, § 131.—Alicui, trisyl., Tib. 4, 7, 2), indef. subst. pron., some one, somebody, any one, something, any thing; in the plur., some, any (it is opp. to an object definitely stated, as also to no one, nobody. The synn. quis, aliquis, and quidam designate an object not denoted by name; quis leaves not merely the object, but even its existence, uncertain; hence it is in gen. used in hypoth. and conditional clauses, with si, nisi, num, quando, etc.; aliquis, more emphatic than quis, denotes that an object really exists, but that nothing depends upon its individuality; no matter of what kind it may be, if it is only one, and not none; quidam indicates not merely the existence and individuality of an object, but that it is known as such to the speaker, only that he is not acquainted with, or does not choose to give, its more definite relations; cf. Jahn ad Ov. M. 9, 429, and the works there referred to).A.. In gen.: nam nos decebat domum Lugere, ubi esset aliquis in lucem editus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (as a transl. of Eurip. Cresph. Fragm. ap. Stob. tit. 121, Edei gar hêmas sullogon poioumenous Ton phunta thrênein, etc.):B.Ervom tibi aliquis cras faxo ad villam adferat,
Plaut. Most. 1, 1, 65:hunc videre saepe optabamus diem, Quom ex te esset aliquis, qui te appellaret patrem,
Ter. Hec. 4, 4, 30:utinam modo agatur aliquid!
Cic. Att. 3, 15:aliquid facerem, ut hoc ne facerem,
I would do any thing, that I might not do this, Ter. And. 1, 5, 24; so id. Phorm. 5, 6, 34:fit plerumque, ut ei, qui boni quid volunt adferre, adfingant aliquid, quo faciant id, quod nuntiant, laetius,
Cic. Phil. 1, 3:quamvis enim demersae sunt leges alicujus opibus,
id. Off. 2, 7, 24:quod motum adfert alicui,
to any thing, id. Tusc. 1, 23, 53: te donabo ego hodie aliqui (abl.), Plaut. Most. 1, 3, 18; so, gaudere aliqui me volo, in some thing (or some way), id. Truc. 5, 30:nec manibus humanis (Deus) colitur indigens aliquo,
any thing, Vulg. Act. 17, 25:non est tua ulla culpa, si te aliqui timuerunt,
Cic. Marcell. 6 fin.:in narratione, ut aliqua neganda, aliqua adicienda, sic aliqua etiam tacenda,
Quint. 4, 2, 67:sunt aliqua epistulis eorum inserta,
Tac. Or. 25:laudare aliqua, ferre quaedam,
Quint. 2, 4, 12:quaero, utrum aliquid actum an nihil arbitremur,
Cic. Tusc. 5, 6, 15: quisquis est ille, si modo est aliquis (i. e. if only there is some one), qui, etc., id. Brut. 73, 255; so id. Ac. 2, 43, 132, etc.; Liv. 2, 10 fin.:nunc aliquis dicat mihi: Quid tu?
Hor. S. 1, 3, 19; so id. ib. 2, 2, 94; 2, 2, 105; 2, 3, 6; 2, 5, 42, and id. Ep. 2, 1, 206.— Fem. sing.:Forsitan audieris aliquam certamine cursus Veloces superāsse viros,
Ov. M. 10, 560:si qua tibi spon sa est, haec tibi sive aliqua est,
id. ib. 4, 326.—Not unfrequently with adj.:C.Novo modo novum aliquid inventum adferre addecet,
Plaut. Ps. 1, 5, 156:novum aliquid advertere,
Tac. A. 15, 30:judicabant esse profecto aliquid naturā pulchrum atque praeclarum,
Cic. Sen. 13, 43:mihi ne diuturnum quidem quidquam videtur, in quo est aliquid extremum,
in which there is any end, id. ib. 19, 69; cf. id. ib. 2, 5:dignum aliquid elaborare,
Tac. Or. 9:aliquid improvisum, inopinatum,
Liv. 27, 43:aliquid exquisitum,
Tac. A. 12, 66:aliquid illustre et dignum memoriā,
id. Or. 20:sanctum aliquid et providum,
id. G. 8:insigne aliquid faceret eis,
Ter. Eun. 5, 5, 31:aliquid magnum,
Verg. A. 9, 186, and 10, 547:quos magnum aliquid deceret, Juv 8, 263: dicens se esse aliquem magnum,
Vulg. Act. 8, 9:majus aliquid et excelsius,
Tac. A. 3, 53:melius aliquid,
Vulg. Heb. 11, 40:deterius aliquid,
ib. Joan. 5, 14.—Also with unus, to designate a single, but not otherwise defined person:ad unum aliquem confugiebant,
Cic. Off. 2, 12, 41 (cf. id. ib. 2, 12, 42: id si ab uno justo et bono viro consequebantur, erant, etc.): sin aliquis excellit unus e multis;effert se, si unum aliquid adfert,
id. de Or. 3, 33, 136; so id. Verr. 2, 2, 52:aliquis unus pluresve divitiores,
id. Rep. 1, 32: nam si natura non prohibet et esse virum bonum et esse dicendiperitum:cur non aliquis etiam unus utrumque consequi possit? cur autem non se quisque speret fore illum aliquem?
that one, Quint. 12, 1, 31; 1, 12, 2.—Partitive with ex, de, or the gen.:D.aliquis ex vobis,
Cic. Cael. 3:aliquem ex privatis audimus jussisse, etc.,
Plin. 13, 3, 4, § 22:ex principibus aliquis,
Vulg. Joan. 7, 48; ib. Rom. 11, 14:aliquis de tribus nobis,
Cic. Leg. 3, 7:si de iis aliqui remanserint,
Vulg. Lev. 26, 39; ib. 2 Reg. 9, 3:suorum aliquis,
Cic. Phil. 8, 9:exspectabam aliquem meorum,
id. Att. 13, 15: succurret fortasse alicui vestrūm, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1:trium rerum aliqua consequemur,
Cic. Part. 8, 30:impetratum ab aliquo vestrūm,
Tac. Or. 15; so Vulg. 1 Cor. 6, 1:principum aliquis,
Tac. G. 13:cum popularibus et aliquibus principum,
Liv. 22, 13:horum aliquid,
Vulg. Lev. 15, 10.—Aliquid (nom. or acc.), with gen. of a subst. or of a neutr, adj. of second decl. instead of the adj. aliqui, aliqua, aliquod, agreeing with such word:E.aliquid pugnae,
Plaut. Capt. 3, 4, 54:vestimenti aridi,
id. Rud. 2, 6, 16:consilii,
id. Ep. 2, 2, 71:monstri,
Ter. And. 1, 5, 15:scitamentorum,
Plaut. Men. 1, 3, 26:armorum,
Tac. G. 18:boni,
Plaut. Aul. 4, 6, 5; Ter. And. 2, 3, 24; Vulg. Joan. 1, 46:aequi,
Ter. Ad. 2, 1, 33:mali,
Plaut. Ep. 1, 1, 60; Ter. Eun. 5, 5, 29:novi,
Q. Cic. Pet. Cons. 1, 1; Vulg. Act. 17, 21:potionis,
Plaut. Men. 5, 2, 22:virium,
Cic. Fam. 11, 18:falsi,
id. Caecin. 1, 3:vacui,
Quint. 10, 6, 1:mdefensi,
Liv. 26, 5 al. —Very rarely in abl.:aliquo loci morari,
Dig. 18, 7, 1.—Frequently, esp. in Cic., with the kindred words aliquando, alicubi, aliquo, etc., for the sake of emphasis or rhetorical fulness, Cic. Planc. 14, 35:F.asperius locutus est aliquid aliquando,
id. ib. 13, 33; id. Sest. 6, 14; id. Mil. 25, 67:non despero fore aliquem aliquando,
id. de Or. 1, 21, 95; id. Rep. 1, 9; id. Or. 42, 144; id. Fam. 7, 11 med.: evadat saltem aliquid aliquā, quod conatus sum, Lucil. ap. Non. 293, 1; App. Mag. p. 295, 17 al.—In conditional clauses with si, nisi, quod si, etc.:G.si aliquid de summā gravitate Pompeius dimisisset,
Cic. Phil. 13, 1: si aliquid ( really any thing, in contrast with nihil) dandum est voluptati, id. Sen. 13, 44: quod si non possimus aliquid proficere suadendo, Lucc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 5:Quod si de iis aliqui remanserint,
Vulg. Lev. 26, 39:si quando aliquid tamquam aliqua fabella narratur,
Cic. de Or. 2, 59:si quis vobis aliquid dixerit,
Vulg. Matt. 21, 3; ib. Luc. 19, 8:si aliquem, cui narraret, habuisset,
Cic. Lael. 23, 88:si aliquem nacti sumus, cujus, etc.,
id. ib. 8, 27:cui (puero) si aliquid erit,
id. Fam. 14, 1:nisi alicui suorum negotium daret,
Nep. Dion, 8, 2:si aliquid eorum praestitit,
Liv. 24, 8.—In negative clauses with ne:H.Pompeius cavebat omnia, no aliquid vos timeretis,
Cic. Mil. 24, 66:ne, si tibi sit pecunia adempta, aliquis dicat,
Nep. Epam. 4, 4:ne alicui dicerent,
Vulg. Luc. 8, 46.—In Plaut. and Ter. collect. with a plur. verb (cf. tis, Matth. Gr. 673): aperite atque Erotium aliquis evocate, open, some one (of you), etc., Plaut. Men. 4, 2, 111 (cf. id. Ps. 5, 1, 37:I.me adesse quis nuntiate): aperite aliquis actutum ostium,
Ter. Ad. 4, 4, 27.—In Verg. once with the second person sing.:► In the following passages, with the critical authority added, aliquis seems to stand for the adj.Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor, Qui face Dardanios ferroque sequare colonos,
Verg. A. 4, 625.aliqui, as nemo sometimes stands with a noun for the adj. nullus:II.nos quibus est alicunde aliquis objectus labos,
Ter. Hec. 3, 1, 6 Fleck.;Et ait idem, ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam,
Cic. Div. in Caecil. 7, 24 B. and K.:num igitur aliquis dolor in corpore est?
id. Tusc. 1, 34, 82 iid.:ut aliquis nos deus tolleret,
id. Am. 23, 87 iid.: sin casus aliquis interpellārit, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8 iid.:si deus aliquis vitas repente mutāsset,
Tac. Or. 41 Halm:sic est aliquis oratorum campus,
id. ib. 39 id.:sive sensus aliquis argutā sententiā effulsit,
id. ib. 20 id. A similar use of aliquid for the adj. aliquod was asserted to exist in Plaut. by Lind. ad Cic. Inv. 2, 6, 399, and this is repeated by Klotz, s. v. aliquis, but Lemaire's Index gives only one instance: ni occupo aliquid mihi consilium, Plaut. Men. 5, 2, 94, where Brix now reads aliquod.Esp.A.With alius, aliud: some or any other, something else, any thing else:B.dum aliud aliquid flagitii conficiat,
Ter. Phorm. 5, 2, 5:potest fieri, ut alius aliquis Cornelius sit,
Cic. Fragm. B. VI. 21:ut per alium aliquem te ipsum ulciscantur,
id. Div. in Caecil. 6, 22:non est in alio aliquo salus,
Vulg. Act. 4, 12:aliquid aliud promittere,
Petr. 10, 5 al. —And with the idea of alius implied, in opp. to a definite object or objects, some or any other, something else, any thing else: aut ture aut vino aut aliqui (abl.) semper supplicat, Plaut. Aul prol. 24:C.vellem aliquid Antonio praeter illum libellum libuisset scribere,
Cic. Brut. 44:aut ipse occurrebat aut aliquos mittebat,
Liv. 34, 38:cum seditionem sedare vellem, cum frumentum imperarem..., cum aliquid denique rei publicae causā gererem,
Cic. Verr. 1, 27, 20: commentabar declamitans saepe cum M. Pisone et cum Q. Pompeio aut cum aliquo cotidie id. Brut. 90, 310; Vell. 1, 17; Tac. A. 1, 4: (Tiberius) neque spectacula omnino edidit;et iis, quae ab aliquo ederentur, rarissime interfuit,
Suet. Tib. 47.—In a pregn. signif. as in Gr. tis, ti, something considerable, important, or great = aliquid magnum (v. supra. I. B.; cf. in Gr. hoti oiesthe ti poiein ouden poiountes, Plat. Symp. 1, 4):1.non omnia in ducis, aliquid et in militum manu esse,
Liv. 45, 36.—Hence, esp.,Esse aliquem or aliquid, to be somebody or something, i. e to be of some worth, value, or note, to be esteemed:2.atque fac, ut me velis esse aliquem,
Cic. Att. 3, 15 fin.:aude aliquid brevibus Gyaris dignum, si vis esse aliquis,
Juv. 1, 73:an quidquam stultius quam quos singulos contemnas, eos esse aliquid putare universos?
Cic. Tusc. 5, 36, 104:exstitit Theodas dicens se esse aliquem,
Vulg. Act. 5, 36: si umquam in dicendo fuimus aliquid. Cic. Att. 4, 2:ego quoque aliquid sum,
id. Fam. 6, 18:qui videbantur aliquid esse,
Vulg. Gal. 2, 2; 2, 6: quod te cum Culeone scribis de privilegio locutum, est aliquid ( it is something, it is no trifle):sed, etc.,
Cic. Att. 3, 15: est istuc quidem aliquid, sed, etc.; id. Sen. 3; id. Cat. 1, 4:est aliquid nupsisse Jovi,
Ov. F. 6, 27:Est aliquid de tot Graiorum milibus unum A Diomede legi,
id. M. 13, 241:est aliquid unius sese dominum fecisse lacertae,
Juv. 3, 230:omina sunt aliquid,
Ov. Am. 1, 12, 3; so,crimen abesse,
id. F. 1, 484:Sunt aliquid Manes,
Prop. 5, 7, 1:est aliquid eloquentia,
Quint. 1, prooem. fin. —Dicere aliquid, like legein ti, to say something worth the while:3.diceres aliquid et magno quidem philosopho dignum,
Cic. Tusc. 3, 16, 35; cf. Herm. ad Vig. 731; 755; so, assequi aliquid, to effect something considerable:Etenim si nunc aliquid assequi se putant, qui ostium Ponti viderunt,
Cic. Tusc. 1, 20, 45.—In colloquial lang.: fiet aliquid, something important or great, will, may come to pass or happen: Ch. Invenietur, exquiretur, aliquid fiet. Eu. Enicas. Jam istuc aliquid fiet, metuo, Plaut. Merc. 2, 4, 25:D.mane, aliquid fiet, ne abi,
id. Truc. 2, 4, 15; Ter. And. 2, 1, 14.—Ad aliquid esse, in gram. lang., to refer or relate to something else, e. g. pater, filius, frater, etc. (v. ad):E.idem cum interrogantur, cur aper apri et pater patris faciat, il lud nomen positum, hoc ad aliquid esse contendunt,
Quint. 1, 6, 13 Halm.—Atque aliquis, poet. in imitation of hôide de tis, and thus some one (Hom. II. 7, 178;F.7, 201 al.): Atque aliquis, magno quaerens exempla timori, Non alios, inquit, motus, etc.,
Luc. 2, 67 Web.; Stat. Th. 1, 171; Claud. Eutr. 1, 350.—It is sometimes omitted before qui, esp. in the phrase est qui, sunt qui:G.praemittebatque de stipulatoribus suis, qui perscrutarentur, etc.,
Cic. Off. 2, 7, 25:sunt quibus in satirā videar nimis acer,
Hor. S. 2, 1, 1:sunt qui adiciant his evidentiam, quae, etc.,
Quint. 4, 2, § 63 (cf. on the contr. § 69: verum in his quoque confessionibus est aliquid. quod ex invidiā detrahi possit).—Aliquid, like nihil (q. v. I. g), is used of persons:A.Hinc ad Antonium nemo, illinc ad Caesarem cotidie aliquid transfugiebat,
Vell. 2, 84, 2 (cf. in Gr. tôn d allôn ou per ti... oute theôn out anthrôpôn, Hom. H. Ven. 34 sq. Herm.).— Hence the advv.ălĭquid (prop. acc. denoting in what respect, with a verb or [p. 89] adj.; so in Gr. ti), somewhat, in something, in some degree, to some extent:B.illud vereor, ne tibi illum succensere aliquid suspicere,
Cic. Deiot. 13, 35:si in me aliquid offendistis,
at all, in any respect, id. Mil. 36, 99:quos tamen aliquid usus ac disciplina sublevarent,
somewhat, Caes. B. G. 1, 40:Philippi regnum officere aliquid videtur libertati vestrae,
Liv. 31, 29:Nos aliquid Rutulos contra juvisse nefandum est?
Verg. A. 10, 84:neque circumcisio aliquid valet,
Vulg. Gal. 6, 15:perlucens jam aliquid, incerta tamen lux,
Liv. 41, 2:aliquid et spatio fessus,
Plin. 5, 9, 10, § 54; cf. Hand, Turs. I. p. 259; Ellendt ad Cic. de Or. 1, 9, 35.—ălĭquō (from aliquoi, old dat. denoting direction whither; cf.: eo, quo, alio, etc.).1.Somewhither (arch.), to some place, somewhere; in the comic poets sometimes also with a subst. added, which designates the place more definitely:2.ut aliquo ex urbe amoveas,
Plaut. Ep. 2, 2, 94:aliquo abicere,
Ter. Ad. 4, 7, 26:concludere,
id. Eun. 4, 3, 25 (cf. id. Ad. 4, 2, 13, in cellam aliquam concludere):ab eorum oculis aliquo concederes,
Cic. Cat. 1, 17:demigrandum potius aliquo est quam, etc.,
id. Dom. 100:aliquem aliquo impellere,
id. Vatin. 15:aliquo exire,
id. Q. Fr. 3, 1:aliquo advenire vel sicunde discedere,
Suet. Calig. 4; Plaut. Rud. 2, 6, 51; id. Men. 5, 1, 3:in angulum Aliquo abire,
Ter. Ad. 5, 2, 10; 3, 3, 6:aliquem rus aliquo educere,
Cic. Q. Fr. 3, 3.—With a gen., like quo, ubi, etc.: migrandum Rhodum aut aliquo terrarum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1, 5.—With the idea of alio implied, = alio quo, somewhere else, to some other place (cf. aliquis, II. B.):C.dum proficiscor aliquo,
Ter. And. 2, 1, 28:at certe ut hinc concedas aliquo,
id. Heaut. 3, 3, 11:si te parentes timerent atque odissent tui, ab eorum oculis aliquo concederes,
Cic. Cat. 1, 7, 17; cf. Hand, Turs. I. p. 265.—ălĭquam, adv. (prop. acc. fem.), = in aliquam partem, in some degree; only in connection with diu, multus, and plures.1.Aliquam diu (B. and K.), or together aliquamdiu (Madv., Halm, Dietsch), awhile, for a while, for some time; also pregn., for some considerable time (most freq. in the histt., esp. Cæs. and Livy; also in Cic.).a.Absol.:b.ut non aliquando condemnatum esse Oppianicum, sed aliquam diu incolumem fuisse miremini,
Cic. Clu. 9, 25:Aristum Athenis audivit aliquam diu,
id. Ac. 1, 3, 12:in vincula conjectus est, in quibus aliquamdiu fuit,
Nep. Con. 5, 3;id. Dion, 3, 1: quā in parte rex affuit, ibi aliquamdiu certatum,
Sall. J. 74, 3; Liv. 3, 70, 4.—Often followed by deinde, postea, postremo, tandem, etc.:* c.pugnatur aliquamdiu pari contentione: deinde, etc., Auct. B. G. 8, 19, 3: cunctati aliquamdiu sunt: pudor deinde commovit aciem,
Liv. 2, 10, 9; so id. 1, 16:quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos superāssent,
Caes. B. G. 1, 40, 6:controversia aliquamdiu fuit: postremo, etc.,
Liv. 3, 32, 7; 25, 15, 14; 45, 6, 6:ibi aliquamdiu atrox pugna stetit: tandem, etc.,
Liv. 29, 2, 15; 34, 28, 4 and 11; Suet. Ner. 6.—With donec, as a more definite limitation of time, some time... until, a considerable time... until:d.exanimis aliquamdiu jacuit, donec, etc.,
Suet. Caes. 82. —Meton., for a long distance; most freq. of rivers:2.Rhodanus aliquamdiu Gallias dirimit,
Mel. 2, 5, 5; so id. 3, 5, 6; 3, 9, 8 al.—Of the Corycian cave in Cilicia:deinde aliquamdiu perspicuus, mox, et quo magis subitur, obscurior,
Mel. 1, 13.—Aliquam multi, or aliquammulti, somewhat many, considerable in number or quantity (mostly post-class.):D.sunt vestrūm aliquam multi, qui L. Pisonem cognōrunt,
Cic. Verr. 2, 4, 25, § 56 B. and K.: aliquammultos non comparuisse, * Gell. 3, 10, 17 Hertz:aliquammultis diebus decumbo,
App. Mag. p. 320, 10.—Also adv.: aliquam multum, something much, to a considerable distance, considerably:sed haec defensio, ut dixi, aliquam multum a me remota est,
App. Mag. p. 276, 7 dub.—And comp. * aliquam plures, somewhat more, considerably more:aliquam pluribus et amarioribus perorantem,
Tert. Apol. 12 dub.; cf. Hand, Turs. I. p. 243.—ălĭquā, adv. (prop. abl. fem.).1.Somewhere (like mod. Engl. somewhere for somewhither):2.antevenito aliquā aliquos,
Plaut. Mil. 2, 2, 66: aliquā evolare si posset, * Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67:si quā evasissent aliquā,
Liv. 26, 27, 12.—Transf. to action, in some way or other, in some manner, = aliquo modo:E.aliquid aliquā sentire,
Plaut. Merc. 2, 2, 62: evadere aliquā, Lucil. ap. Non. 293, 1:aliquid aliquā resciscere,
Ter. Phorm. 5, 1, 19, and 4, 1, 19: aliquā nocere, * Verg. E. 3, 15:aliquā obesse,
App. Mag. p. 295, 17.—ălĭqui, adv. (prop. abl. = aliquo modo), in some way, somehow:► The forms aliqua, neutr.Quamquam ego tibi videor stultus, gaudere me aliqui volo,
Plaut. Truc. 5, 30 (but in this and like cases, aliqui may be treated as the abl. subst.; cf. supra, I. A.); cf. Hand, Turs. I. p. 242.plur., and aliquam, acc., and aliquā, abl., used adverbially, may also be referred to the adj. ălĭqui, ălĭqua, ălĭquod. -
3 aliquis
ălĭquis, aliquid; plur. aliqui [alius-quis; cf. Engl. somebody or other, i.e. some person [p. 88] obscurely definite; v. Donald. Varron. p. 381 sq.] ( fem. sing. rare).— Abl. sing. aliqui, Plaut. Aul. prol. 24; id. Most. 1, 3, 18; id. Truc. 5, 30; id. Ep. 3, 1, 11.— Nom. plur. masc. aliques, analog. to ques, from quis, acc. to Charis. 133 P.— Nom. and acc. plur. neutr. always aliqua.— Dat. and abl. plur. aliquibus, Liv. 22, 13;I.oftener aliquis,
id. 26, 15; 26, 49; Plin. 2, 48, 49, § 131.—Alicui, trisyl., Tib. 4, 7, 2), indef. subst. pron., some one, somebody, any one, something, any thing; in the plur., some, any (it is opp. to an object definitely stated, as also to no one, nobody. The synn. quis, aliquis, and quidam designate an object not denoted by name; quis leaves not merely the object, but even its existence, uncertain; hence it is in gen. used in hypoth. and conditional clauses, with si, nisi, num, quando, etc.; aliquis, more emphatic than quis, denotes that an object really exists, but that nothing depends upon its individuality; no matter of what kind it may be, if it is only one, and not none; quidam indicates not merely the existence and individuality of an object, but that it is known as such to the speaker, only that he is not acquainted with, or does not choose to give, its more definite relations; cf. Jahn ad Ov. M. 9, 429, and the works there referred to).A.. In gen.: nam nos decebat domum Lugere, ubi esset aliquis in lucem editus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (as a transl. of Eurip. Cresph. Fragm. ap. Stob. tit. 121, Edei gar hêmas sullogon poioumenous Ton phunta thrênein, etc.):B.Ervom tibi aliquis cras faxo ad villam adferat,
Plaut. Most. 1, 1, 65:hunc videre saepe optabamus diem, Quom ex te esset aliquis, qui te appellaret patrem,
Ter. Hec. 4, 4, 30:utinam modo agatur aliquid!
Cic. Att. 3, 15:aliquid facerem, ut hoc ne facerem,
I would do any thing, that I might not do this, Ter. And. 1, 5, 24; so id. Phorm. 5, 6, 34:fit plerumque, ut ei, qui boni quid volunt adferre, adfingant aliquid, quo faciant id, quod nuntiant, laetius,
Cic. Phil. 1, 3:quamvis enim demersae sunt leges alicujus opibus,
id. Off. 2, 7, 24:quod motum adfert alicui,
to any thing, id. Tusc. 1, 23, 53: te donabo ego hodie aliqui (abl.), Plaut. Most. 1, 3, 18; so, gaudere aliqui me volo, in some thing (or some way), id. Truc. 5, 30:nec manibus humanis (Deus) colitur indigens aliquo,
any thing, Vulg. Act. 17, 25:non est tua ulla culpa, si te aliqui timuerunt,
Cic. Marcell. 6 fin.:in narratione, ut aliqua neganda, aliqua adicienda, sic aliqua etiam tacenda,
Quint. 4, 2, 67:sunt aliqua epistulis eorum inserta,
Tac. Or. 25:laudare aliqua, ferre quaedam,
Quint. 2, 4, 12:quaero, utrum aliquid actum an nihil arbitremur,
Cic. Tusc. 5, 6, 15: quisquis est ille, si modo est aliquis (i. e. if only there is some one), qui, etc., id. Brut. 73, 255; so id. Ac. 2, 43, 132, etc.; Liv. 2, 10 fin.:nunc aliquis dicat mihi: Quid tu?
Hor. S. 1, 3, 19; so id. ib. 2, 2, 94; 2, 2, 105; 2, 3, 6; 2, 5, 42, and id. Ep. 2, 1, 206.— Fem. sing.:Forsitan audieris aliquam certamine cursus Veloces superāsse viros,
Ov. M. 10, 560:si qua tibi spon sa est, haec tibi sive aliqua est,
id. ib. 4, 326.—Not unfrequently with adj.:C.Novo modo novum aliquid inventum adferre addecet,
Plaut. Ps. 1, 5, 156:novum aliquid advertere,
Tac. A. 15, 30:judicabant esse profecto aliquid naturā pulchrum atque praeclarum,
Cic. Sen. 13, 43:mihi ne diuturnum quidem quidquam videtur, in quo est aliquid extremum,
in which there is any end, id. ib. 19, 69; cf. id. ib. 2, 5:dignum aliquid elaborare,
Tac. Or. 9:aliquid improvisum, inopinatum,
Liv. 27, 43:aliquid exquisitum,
Tac. A. 12, 66:aliquid illustre et dignum memoriā,
id. Or. 20:sanctum aliquid et providum,
id. G. 8:insigne aliquid faceret eis,
Ter. Eun. 5, 5, 31:aliquid magnum,
Verg. A. 9, 186, and 10, 547:quos magnum aliquid deceret, Juv 8, 263: dicens se esse aliquem magnum,
Vulg. Act. 8, 9:majus aliquid et excelsius,
Tac. A. 3, 53:melius aliquid,
Vulg. Heb. 11, 40:deterius aliquid,
ib. Joan. 5, 14.—Also with unus, to designate a single, but not otherwise defined person:ad unum aliquem confugiebant,
Cic. Off. 2, 12, 41 (cf. id. ib. 2, 12, 42: id si ab uno justo et bono viro consequebantur, erant, etc.): sin aliquis excellit unus e multis;effert se, si unum aliquid adfert,
id. de Or. 3, 33, 136; so id. Verr. 2, 2, 52:aliquis unus pluresve divitiores,
id. Rep. 1, 32: nam si natura non prohibet et esse virum bonum et esse dicendiperitum:cur non aliquis etiam unus utrumque consequi possit? cur autem non se quisque speret fore illum aliquem?
that one, Quint. 12, 1, 31; 1, 12, 2.—Partitive with ex, de, or the gen.:D.aliquis ex vobis,
Cic. Cael. 3:aliquem ex privatis audimus jussisse, etc.,
Plin. 13, 3, 4, § 22:ex principibus aliquis,
Vulg. Joan. 7, 48; ib. Rom. 11, 14:aliquis de tribus nobis,
Cic. Leg. 3, 7:si de iis aliqui remanserint,
Vulg. Lev. 26, 39; ib. 2 Reg. 9, 3:suorum aliquis,
Cic. Phil. 8, 9:exspectabam aliquem meorum,
id. Att. 13, 15: succurret fortasse alicui vestrūm, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1:trium rerum aliqua consequemur,
Cic. Part. 8, 30:impetratum ab aliquo vestrūm,
Tac. Or. 15; so Vulg. 1 Cor. 6, 1:principum aliquis,
Tac. G. 13:cum popularibus et aliquibus principum,
Liv. 22, 13:horum aliquid,
Vulg. Lev. 15, 10.—Aliquid (nom. or acc.), with gen. of a subst. or of a neutr, adj. of second decl. instead of the adj. aliqui, aliqua, aliquod, agreeing with such word:E.aliquid pugnae,
Plaut. Capt. 3, 4, 54:vestimenti aridi,
id. Rud. 2, 6, 16:consilii,
id. Ep. 2, 2, 71:monstri,
Ter. And. 1, 5, 15:scitamentorum,
Plaut. Men. 1, 3, 26:armorum,
Tac. G. 18:boni,
Plaut. Aul. 4, 6, 5; Ter. And. 2, 3, 24; Vulg. Joan. 1, 46:aequi,
Ter. Ad. 2, 1, 33:mali,
Plaut. Ep. 1, 1, 60; Ter. Eun. 5, 5, 29:novi,
Q. Cic. Pet. Cons. 1, 1; Vulg. Act. 17, 21:potionis,
Plaut. Men. 5, 2, 22:virium,
Cic. Fam. 11, 18:falsi,
id. Caecin. 1, 3:vacui,
Quint. 10, 6, 1:mdefensi,
Liv. 26, 5 al. —Very rarely in abl.:aliquo loci morari,
Dig. 18, 7, 1.—Frequently, esp. in Cic., with the kindred words aliquando, alicubi, aliquo, etc., for the sake of emphasis or rhetorical fulness, Cic. Planc. 14, 35:F.asperius locutus est aliquid aliquando,
id. ib. 13, 33; id. Sest. 6, 14; id. Mil. 25, 67:non despero fore aliquem aliquando,
id. de Or. 1, 21, 95; id. Rep. 1, 9; id. Or. 42, 144; id. Fam. 7, 11 med.: evadat saltem aliquid aliquā, quod conatus sum, Lucil. ap. Non. 293, 1; App. Mag. p. 295, 17 al.—In conditional clauses with si, nisi, quod si, etc.:G.si aliquid de summā gravitate Pompeius dimisisset,
Cic. Phil. 13, 1: si aliquid ( really any thing, in contrast with nihil) dandum est voluptati, id. Sen. 13, 44: quod si non possimus aliquid proficere suadendo, Lucc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 5:Quod si de iis aliqui remanserint,
Vulg. Lev. 26, 39:si quando aliquid tamquam aliqua fabella narratur,
Cic. de Or. 2, 59:si quis vobis aliquid dixerit,
Vulg. Matt. 21, 3; ib. Luc. 19, 8:si aliquem, cui narraret, habuisset,
Cic. Lael. 23, 88:si aliquem nacti sumus, cujus, etc.,
id. ib. 8, 27:cui (puero) si aliquid erit,
id. Fam. 14, 1:nisi alicui suorum negotium daret,
Nep. Dion, 8, 2:si aliquid eorum praestitit,
Liv. 24, 8.—In negative clauses with ne:H.Pompeius cavebat omnia, no aliquid vos timeretis,
Cic. Mil. 24, 66:ne, si tibi sit pecunia adempta, aliquis dicat,
Nep. Epam. 4, 4:ne alicui dicerent,
Vulg. Luc. 8, 46.—In Plaut. and Ter. collect. with a plur. verb (cf. tis, Matth. Gr. 673): aperite atque Erotium aliquis evocate, open, some one (of you), etc., Plaut. Men. 4, 2, 111 (cf. id. Ps. 5, 1, 37:I.me adesse quis nuntiate): aperite aliquis actutum ostium,
Ter. Ad. 4, 4, 27.—In Verg. once with the second person sing.:► In the following passages, with the critical authority added, aliquis seems to stand for the adj.Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor, Qui face Dardanios ferroque sequare colonos,
Verg. A. 4, 625.aliqui, as nemo sometimes stands with a noun for the adj. nullus:II.nos quibus est alicunde aliquis objectus labos,
Ter. Hec. 3, 1, 6 Fleck.;Et ait idem, ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam,
Cic. Div. in Caecil. 7, 24 B. and K.:num igitur aliquis dolor in corpore est?
id. Tusc. 1, 34, 82 iid.:ut aliquis nos deus tolleret,
id. Am. 23, 87 iid.: sin casus aliquis interpellārit, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8 iid.:si deus aliquis vitas repente mutāsset,
Tac. Or. 41 Halm:sic est aliquis oratorum campus,
id. ib. 39 id.:sive sensus aliquis argutā sententiā effulsit,
id. ib. 20 id. A similar use of aliquid for the adj. aliquod was asserted to exist in Plaut. by Lind. ad Cic. Inv. 2, 6, 399, and this is repeated by Klotz, s. v. aliquis, but Lemaire's Index gives only one instance: ni occupo aliquid mihi consilium, Plaut. Men. 5, 2, 94, where Brix now reads aliquod.Esp.A.With alius, aliud: some or any other, something else, any thing else:B.dum aliud aliquid flagitii conficiat,
Ter. Phorm. 5, 2, 5:potest fieri, ut alius aliquis Cornelius sit,
Cic. Fragm. B. VI. 21:ut per alium aliquem te ipsum ulciscantur,
id. Div. in Caecil. 6, 22:non est in alio aliquo salus,
Vulg. Act. 4, 12:aliquid aliud promittere,
Petr. 10, 5 al. —And with the idea of alius implied, in opp. to a definite object or objects, some or any other, something else, any thing else: aut ture aut vino aut aliqui (abl.) semper supplicat, Plaut. Aul prol. 24:C.vellem aliquid Antonio praeter illum libellum libuisset scribere,
Cic. Brut. 44:aut ipse occurrebat aut aliquos mittebat,
Liv. 34, 38:cum seditionem sedare vellem, cum frumentum imperarem..., cum aliquid denique rei publicae causā gererem,
Cic. Verr. 1, 27, 20: commentabar declamitans saepe cum M. Pisone et cum Q. Pompeio aut cum aliquo cotidie id. Brut. 90, 310; Vell. 1, 17; Tac. A. 1, 4: (Tiberius) neque spectacula omnino edidit;et iis, quae ab aliquo ederentur, rarissime interfuit,
Suet. Tib. 47.—In a pregn. signif. as in Gr. tis, ti, something considerable, important, or great = aliquid magnum (v. supra. I. B.; cf. in Gr. hoti oiesthe ti poiein ouden poiountes, Plat. Symp. 1, 4):1.non omnia in ducis, aliquid et in militum manu esse,
Liv. 45, 36.—Hence, esp.,Esse aliquem or aliquid, to be somebody or something, i. e to be of some worth, value, or note, to be esteemed:2.atque fac, ut me velis esse aliquem,
Cic. Att. 3, 15 fin.:aude aliquid brevibus Gyaris dignum, si vis esse aliquis,
Juv. 1, 73:an quidquam stultius quam quos singulos contemnas, eos esse aliquid putare universos?
Cic. Tusc. 5, 36, 104:exstitit Theodas dicens se esse aliquem,
Vulg. Act. 5, 36: si umquam in dicendo fuimus aliquid. Cic. Att. 4, 2:ego quoque aliquid sum,
id. Fam. 6, 18:qui videbantur aliquid esse,
Vulg. Gal. 2, 2; 2, 6: quod te cum Culeone scribis de privilegio locutum, est aliquid ( it is something, it is no trifle):sed, etc.,
Cic. Att. 3, 15: est istuc quidem aliquid, sed, etc.; id. Sen. 3; id. Cat. 1, 4:est aliquid nupsisse Jovi,
Ov. F. 6, 27:Est aliquid de tot Graiorum milibus unum A Diomede legi,
id. M. 13, 241:est aliquid unius sese dominum fecisse lacertae,
Juv. 3, 230:omina sunt aliquid,
Ov. Am. 1, 12, 3; so,crimen abesse,
id. F. 1, 484:Sunt aliquid Manes,
Prop. 5, 7, 1:est aliquid eloquentia,
Quint. 1, prooem. fin. —Dicere aliquid, like legein ti, to say something worth the while:3.diceres aliquid et magno quidem philosopho dignum,
Cic. Tusc. 3, 16, 35; cf. Herm. ad Vig. 731; 755; so, assequi aliquid, to effect something considerable:Etenim si nunc aliquid assequi se putant, qui ostium Ponti viderunt,
Cic. Tusc. 1, 20, 45.—In colloquial lang.: fiet aliquid, something important or great, will, may come to pass or happen: Ch. Invenietur, exquiretur, aliquid fiet. Eu. Enicas. Jam istuc aliquid fiet, metuo, Plaut. Merc. 2, 4, 25:D.mane, aliquid fiet, ne abi,
id. Truc. 2, 4, 15; Ter. And. 2, 1, 14.—Ad aliquid esse, in gram. lang., to refer or relate to something else, e. g. pater, filius, frater, etc. (v. ad):E.idem cum interrogantur, cur aper apri et pater patris faciat, il lud nomen positum, hoc ad aliquid esse contendunt,
Quint. 1, 6, 13 Halm.—Atque aliquis, poet. in imitation of hôide de tis, and thus some one (Hom. II. 7, 178;F.7, 201 al.): Atque aliquis, magno quaerens exempla timori, Non alios, inquit, motus, etc.,
Luc. 2, 67 Web.; Stat. Th. 1, 171; Claud. Eutr. 1, 350.—It is sometimes omitted before qui, esp. in the phrase est qui, sunt qui:G.praemittebatque de stipulatoribus suis, qui perscrutarentur, etc.,
Cic. Off. 2, 7, 25:sunt quibus in satirā videar nimis acer,
Hor. S. 2, 1, 1:sunt qui adiciant his evidentiam, quae, etc.,
Quint. 4, 2, § 63 (cf. on the contr. § 69: verum in his quoque confessionibus est aliquid. quod ex invidiā detrahi possit).—Aliquid, like nihil (q. v. I. g), is used of persons:A.Hinc ad Antonium nemo, illinc ad Caesarem cotidie aliquid transfugiebat,
Vell. 2, 84, 2 (cf. in Gr. tôn d allôn ou per ti... oute theôn out anthrôpôn, Hom. H. Ven. 34 sq. Herm.).— Hence the advv.ălĭquid (prop. acc. denoting in what respect, with a verb or [p. 89] adj.; so in Gr. ti), somewhat, in something, in some degree, to some extent:B.illud vereor, ne tibi illum succensere aliquid suspicere,
Cic. Deiot. 13, 35:si in me aliquid offendistis,
at all, in any respect, id. Mil. 36, 99:quos tamen aliquid usus ac disciplina sublevarent,
somewhat, Caes. B. G. 1, 40:Philippi regnum officere aliquid videtur libertati vestrae,
Liv. 31, 29:Nos aliquid Rutulos contra juvisse nefandum est?
Verg. A. 10, 84:neque circumcisio aliquid valet,
Vulg. Gal. 6, 15:perlucens jam aliquid, incerta tamen lux,
Liv. 41, 2:aliquid et spatio fessus,
Plin. 5, 9, 10, § 54; cf. Hand, Turs. I. p. 259; Ellendt ad Cic. de Or. 1, 9, 35.—ălĭquō (from aliquoi, old dat. denoting direction whither; cf.: eo, quo, alio, etc.).1.Somewhither (arch.), to some place, somewhere; in the comic poets sometimes also with a subst. added, which designates the place more definitely:2.ut aliquo ex urbe amoveas,
Plaut. Ep. 2, 2, 94:aliquo abicere,
Ter. Ad. 4, 7, 26:concludere,
id. Eun. 4, 3, 25 (cf. id. Ad. 4, 2, 13, in cellam aliquam concludere):ab eorum oculis aliquo concederes,
Cic. Cat. 1, 17:demigrandum potius aliquo est quam, etc.,
id. Dom. 100:aliquem aliquo impellere,
id. Vatin. 15:aliquo exire,
id. Q. Fr. 3, 1:aliquo advenire vel sicunde discedere,
Suet. Calig. 4; Plaut. Rud. 2, 6, 51; id. Men. 5, 1, 3:in angulum Aliquo abire,
Ter. Ad. 5, 2, 10; 3, 3, 6:aliquem rus aliquo educere,
Cic. Q. Fr. 3, 3.—With a gen., like quo, ubi, etc.: migrandum Rhodum aut aliquo terrarum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1, 5.—With the idea of alio implied, = alio quo, somewhere else, to some other place (cf. aliquis, II. B.):C.dum proficiscor aliquo,
Ter. And. 2, 1, 28:at certe ut hinc concedas aliquo,
id. Heaut. 3, 3, 11:si te parentes timerent atque odissent tui, ab eorum oculis aliquo concederes,
Cic. Cat. 1, 7, 17; cf. Hand, Turs. I. p. 265.—ălĭquam, adv. (prop. acc. fem.), = in aliquam partem, in some degree; only in connection with diu, multus, and plures.1.Aliquam diu (B. and K.), or together aliquamdiu (Madv., Halm, Dietsch), awhile, for a while, for some time; also pregn., for some considerable time (most freq. in the histt., esp. Cæs. and Livy; also in Cic.).a.Absol.:b.ut non aliquando condemnatum esse Oppianicum, sed aliquam diu incolumem fuisse miremini,
Cic. Clu. 9, 25:Aristum Athenis audivit aliquam diu,
id. Ac. 1, 3, 12:in vincula conjectus est, in quibus aliquamdiu fuit,
Nep. Con. 5, 3;id. Dion, 3, 1: quā in parte rex affuit, ibi aliquamdiu certatum,
Sall. J. 74, 3; Liv. 3, 70, 4.—Often followed by deinde, postea, postremo, tandem, etc.:* c.pugnatur aliquamdiu pari contentione: deinde, etc., Auct. B. G. 8, 19, 3: cunctati aliquamdiu sunt: pudor deinde commovit aciem,
Liv. 2, 10, 9; so id. 1, 16:quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos superāssent,
Caes. B. G. 1, 40, 6:controversia aliquamdiu fuit: postremo, etc.,
Liv. 3, 32, 7; 25, 15, 14; 45, 6, 6:ibi aliquamdiu atrox pugna stetit: tandem, etc.,
Liv. 29, 2, 15; 34, 28, 4 and 11; Suet. Ner. 6.—With donec, as a more definite limitation of time, some time... until, a considerable time... until:d.exanimis aliquamdiu jacuit, donec, etc.,
Suet. Caes. 82. —Meton., for a long distance; most freq. of rivers:2.Rhodanus aliquamdiu Gallias dirimit,
Mel. 2, 5, 5; so id. 3, 5, 6; 3, 9, 8 al.—Of the Corycian cave in Cilicia:deinde aliquamdiu perspicuus, mox, et quo magis subitur, obscurior,
Mel. 1, 13.—Aliquam multi, or aliquammulti, somewhat many, considerable in number or quantity (mostly post-class.):D.sunt vestrūm aliquam multi, qui L. Pisonem cognōrunt,
Cic. Verr. 2, 4, 25, § 56 B. and K.: aliquammultos non comparuisse, * Gell. 3, 10, 17 Hertz:aliquammultis diebus decumbo,
App. Mag. p. 320, 10.—Also adv.: aliquam multum, something much, to a considerable distance, considerably:sed haec defensio, ut dixi, aliquam multum a me remota est,
App. Mag. p. 276, 7 dub.—And comp. * aliquam plures, somewhat more, considerably more:aliquam pluribus et amarioribus perorantem,
Tert. Apol. 12 dub.; cf. Hand, Turs. I. p. 243.—ălĭquā, adv. (prop. abl. fem.).1.Somewhere (like mod. Engl. somewhere for somewhither):2.antevenito aliquā aliquos,
Plaut. Mil. 2, 2, 66: aliquā evolare si posset, * Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67:si quā evasissent aliquā,
Liv. 26, 27, 12.—Transf. to action, in some way or other, in some manner, = aliquo modo:E.aliquid aliquā sentire,
Plaut. Merc. 2, 2, 62: evadere aliquā, Lucil. ap. Non. 293, 1:aliquid aliquā resciscere,
Ter. Phorm. 5, 1, 19, and 4, 1, 19: aliquā nocere, * Verg. E. 3, 15:aliquā obesse,
App. Mag. p. 295, 17.—ălĭqui, adv. (prop. abl. = aliquo modo), in some way, somehow:► The forms aliqua, neutr.Quamquam ego tibi videor stultus, gaudere me aliqui volo,
Plaut. Truc. 5, 30 (but in this and like cases, aliqui may be treated as the abl. subst.; cf. supra, I. A.); cf. Hand, Turs. I. p. 242.plur., and aliquam, acc., and aliquā, abl., used adverbially, may also be referred to the adj. ălĭqui, ălĭqua, ălĭquod. -
4 aliquod
ălĭquis, aliquid; plur. aliqui [alius-quis; cf. Engl. somebody or other, i.e. some person [p. 88] obscurely definite; v. Donald. Varron. p. 381 sq.] ( fem. sing. rare).— Abl. sing. aliqui, Plaut. Aul. prol. 24; id. Most. 1, 3, 18; id. Truc. 5, 30; id. Ep. 3, 1, 11.— Nom. plur. masc. aliques, analog. to ques, from quis, acc. to Charis. 133 P.— Nom. and acc. plur. neutr. always aliqua.— Dat. and abl. plur. aliquibus, Liv. 22, 13;I.oftener aliquis,
id. 26, 15; 26, 49; Plin. 2, 48, 49, § 131.—Alicui, trisyl., Tib. 4, 7, 2), indef. subst. pron., some one, somebody, any one, something, any thing; in the plur., some, any (it is opp. to an object definitely stated, as also to no one, nobody. The synn. quis, aliquis, and quidam designate an object not denoted by name; quis leaves not merely the object, but even its existence, uncertain; hence it is in gen. used in hypoth. and conditional clauses, with si, nisi, num, quando, etc.; aliquis, more emphatic than quis, denotes that an object really exists, but that nothing depends upon its individuality; no matter of what kind it may be, if it is only one, and not none; quidam indicates not merely the existence and individuality of an object, but that it is known as such to the speaker, only that he is not acquainted with, or does not choose to give, its more definite relations; cf. Jahn ad Ov. M. 9, 429, and the works there referred to).A.. In gen.: nam nos decebat domum Lugere, ubi esset aliquis in lucem editus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (as a transl. of Eurip. Cresph. Fragm. ap. Stob. tit. 121, Edei gar hêmas sullogon poioumenous Ton phunta thrênein, etc.):B.Ervom tibi aliquis cras faxo ad villam adferat,
Plaut. Most. 1, 1, 65:hunc videre saepe optabamus diem, Quom ex te esset aliquis, qui te appellaret patrem,
Ter. Hec. 4, 4, 30:utinam modo agatur aliquid!
Cic. Att. 3, 15:aliquid facerem, ut hoc ne facerem,
I would do any thing, that I might not do this, Ter. And. 1, 5, 24; so id. Phorm. 5, 6, 34:fit plerumque, ut ei, qui boni quid volunt adferre, adfingant aliquid, quo faciant id, quod nuntiant, laetius,
Cic. Phil. 1, 3:quamvis enim demersae sunt leges alicujus opibus,
id. Off. 2, 7, 24:quod motum adfert alicui,
to any thing, id. Tusc. 1, 23, 53: te donabo ego hodie aliqui (abl.), Plaut. Most. 1, 3, 18; so, gaudere aliqui me volo, in some thing (or some way), id. Truc. 5, 30:nec manibus humanis (Deus) colitur indigens aliquo,
any thing, Vulg. Act. 17, 25:non est tua ulla culpa, si te aliqui timuerunt,
Cic. Marcell. 6 fin.:in narratione, ut aliqua neganda, aliqua adicienda, sic aliqua etiam tacenda,
Quint. 4, 2, 67:sunt aliqua epistulis eorum inserta,
Tac. Or. 25:laudare aliqua, ferre quaedam,
Quint. 2, 4, 12:quaero, utrum aliquid actum an nihil arbitremur,
Cic. Tusc. 5, 6, 15: quisquis est ille, si modo est aliquis (i. e. if only there is some one), qui, etc., id. Brut. 73, 255; so id. Ac. 2, 43, 132, etc.; Liv. 2, 10 fin.:nunc aliquis dicat mihi: Quid tu?
Hor. S. 1, 3, 19; so id. ib. 2, 2, 94; 2, 2, 105; 2, 3, 6; 2, 5, 42, and id. Ep. 2, 1, 206.— Fem. sing.:Forsitan audieris aliquam certamine cursus Veloces superāsse viros,
Ov. M. 10, 560:si qua tibi spon sa est, haec tibi sive aliqua est,
id. ib. 4, 326.—Not unfrequently with adj.:C.Novo modo novum aliquid inventum adferre addecet,
Plaut. Ps. 1, 5, 156:novum aliquid advertere,
Tac. A. 15, 30:judicabant esse profecto aliquid naturā pulchrum atque praeclarum,
Cic. Sen. 13, 43:mihi ne diuturnum quidem quidquam videtur, in quo est aliquid extremum,
in which there is any end, id. ib. 19, 69; cf. id. ib. 2, 5:dignum aliquid elaborare,
Tac. Or. 9:aliquid improvisum, inopinatum,
Liv. 27, 43:aliquid exquisitum,
Tac. A. 12, 66:aliquid illustre et dignum memoriā,
id. Or. 20:sanctum aliquid et providum,
id. G. 8:insigne aliquid faceret eis,
Ter. Eun. 5, 5, 31:aliquid magnum,
Verg. A. 9, 186, and 10, 547:quos magnum aliquid deceret, Juv 8, 263: dicens se esse aliquem magnum,
Vulg. Act. 8, 9:majus aliquid et excelsius,
Tac. A. 3, 53:melius aliquid,
Vulg. Heb. 11, 40:deterius aliquid,
ib. Joan. 5, 14.—Also with unus, to designate a single, but not otherwise defined person:ad unum aliquem confugiebant,
Cic. Off. 2, 12, 41 (cf. id. ib. 2, 12, 42: id si ab uno justo et bono viro consequebantur, erant, etc.): sin aliquis excellit unus e multis;effert se, si unum aliquid adfert,
id. de Or. 3, 33, 136; so id. Verr. 2, 2, 52:aliquis unus pluresve divitiores,
id. Rep. 1, 32: nam si natura non prohibet et esse virum bonum et esse dicendiperitum:cur non aliquis etiam unus utrumque consequi possit? cur autem non se quisque speret fore illum aliquem?
that one, Quint. 12, 1, 31; 1, 12, 2.—Partitive with ex, de, or the gen.:D.aliquis ex vobis,
Cic. Cael. 3:aliquem ex privatis audimus jussisse, etc.,
Plin. 13, 3, 4, § 22:ex principibus aliquis,
Vulg. Joan. 7, 48; ib. Rom. 11, 14:aliquis de tribus nobis,
Cic. Leg. 3, 7:si de iis aliqui remanserint,
Vulg. Lev. 26, 39; ib. 2 Reg. 9, 3:suorum aliquis,
Cic. Phil. 8, 9:exspectabam aliquem meorum,
id. Att. 13, 15: succurret fortasse alicui vestrūm, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1:trium rerum aliqua consequemur,
Cic. Part. 8, 30:impetratum ab aliquo vestrūm,
Tac. Or. 15; so Vulg. 1 Cor. 6, 1:principum aliquis,
Tac. G. 13:cum popularibus et aliquibus principum,
Liv. 22, 13:horum aliquid,
Vulg. Lev. 15, 10.—Aliquid (nom. or acc.), with gen. of a subst. or of a neutr, adj. of second decl. instead of the adj. aliqui, aliqua, aliquod, agreeing with such word:E.aliquid pugnae,
Plaut. Capt. 3, 4, 54:vestimenti aridi,
id. Rud. 2, 6, 16:consilii,
id. Ep. 2, 2, 71:monstri,
Ter. And. 1, 5, 15:scitamentorum,
Plaut. Men. 1, 3, 26:armorum,
Tac. G. 18:boni,
Plaut. Aul. 4, 6, 5; Ter. And. 2, 3, 24; Vulg. Joan. 1, 46:aequi,
Ter. Ad. 2, 1, 33:mali,
Plaut. Ep. 1, 1, 60; Ter. Eun. 5, 5, 29:novi,
Q. Cic. Pet. Cons. 1, 1; Vulg. Act. 17, 21:potionis,
Plaut. Men. 5, 2, 22:virium,
Cic. Fam. 11, 18:falsi,
id. Caecin. 1, 3:vacui,
Quint. 10, 6, 1:mdefensi,
Liv. 26, 5 al. —Very rarely in abl.:aliquo loci morari,
Dig. 18, 7, 1.—Frequently, esp. in Cic., with the kindred words aliquando, alicubi, aliquo, etc., for the sake of emphasis or rhetorical fulness, Cic. Planc. 14, 35:F.asperius locutus est aliquid aliquando,
id. ib. 13, 33; id. Sest. 6, 14; id. Mil. 25, 67:non despero fore aliquem aliquando,
id. de Or. 1, 21, 95; id. Rep. 1, 9; id. Or. 42, 144; id. Fam. 7, 11 med.: evadat saltem aliquid aliquā, quod conatus sum, Lucil. ap. Non. 293, 1; App. Mag. p. 295, 17 al.—In conditional clauses with si, nisi, quod si, etc.:G.si aliquid de summā gravitate Pompeius dimisisset,
Cic. Phil. 13, 1: si aliquid ( really any thing, in contrast with nihil) dandum est voluptati, id. Sen. 13, 44: quod si non possimus aliquid proficere suadendo, Lucc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 5:Quod si de iis aliqui remanserint,
Vulg. Lev. 26, 39:si quando aliquid tamquam aliqua fabella narratur,
Cic. de Or. 2, 59:si quis vobis aliquid dixerit,
Vulg. Matt. 21, 3; ib. Luc. 19, 8:si aliquem, cui narraret, habuisset,
Cic. Lael. 23, 88:si aliquem nacti sumus, cujus, etc.,
id. ib. 8, 27:cui (puero) si aliquid erit,
id. Fam. 14, 1:nisi alicui suorum negotium daret,
Nep. Dion, 8, 2:si aliquid eorum praestitit,
Liv. 24, 8.—In negative clauses with ne:H.Pompeius cavebat omnia, no aliquid vos timeretis,
Cic. Mil. 24, 66:ne, si tibi sit pecunia adempta, aliquis dicat,
Nep. Epam. 4, 4:ne alicui dicerent,
Vulg. Luc. 8, 46.—In Plaut. and Ter. collect. with a plur. verb (cf. tis, Matth. Gr. 673): aperite atque Erotium aliquis evocate, open, some one (of you), etc., Plaut. Men. 4, 2, 111 (cf. id. Ps. 5, 1, 37:I.me adesse quis nuntiate): aperite aliquis actutum ostium,
Ter. Ad. 4, 4, 27.—In Verg. once with the second person sing.:► In the following passages, with the critical authority added, aliquis seems to stand for the adj.Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor, Qui face Dardanios ferroque sequare colonos,
Verg. A. 4, 625.aliqui, as nemo sometimes stands with a noun for the adj. nullus:II.nos quibus est alicunde aliquis objectus labos,
Ter. Hec. 3, 1, 6 Fleck.;Et ait idem, ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam,
Cic. Div. in Caecil. 7, 24 B. and K.:num igitur aliquis dolor in corpore est?
id. Tusc. 1, 34, 82 iid.:ut aliquis nos deus tolleret,
id. Am. 23, 87 iid.: sin casus aliquis interpellārit, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8 iid.:si deus aliquis vitas repente mutāsset,
Tac. Or. 41 Halm:sic est aliquis oratorum campus,
id. ib. 39 id.:sive sensus aliquis argutā sententiā effulsit,
id. ib. 20 id. A similar use of aliquid for the adj. aliquod was asserted to exist in Plaut. by Lind. ad Cic. Inv. 2, 6, 399, and this is repeated by Klotz, s. v. aliquis, but Lemaire's Index gives only one instance: ni occupo aliquid mihi consilium, Plaut. Men. 5, 2, 94, where Brix now reads aliquod.Esp.A.With alius, aliud: some or any other, something else, any thing else:B.dum aliud aliquid flagitii conficiat,
Ter. Phorm. 5, 2, 5:potest fieri, ut alius aliquis Cornelius sit,
Cic. Fragm. B. VI. 21:ut per alium aliquem te ipsum ulciscantur,
id. Div. in Caecil. 6, 22:non est in alio aliquo salus,
Vulg. Act. 4, 12:aliquid aliud promittere,
Petr. 10, 5 al. —And with the idea of alius implied, in opp. to a definite object or objects, some or any other, something else, any thing else: aut ture aut vino aut aliqui (abl.) semper supplicat, Plaut. Aul prol. 24:C.vellem aliquid Antonio praeter illum libellum libuisset scribere,
Cic. Brut. 44:aut ipse occurrebat aut aliquos mittebat,
Liv. 34, 38:cum seditionem sedare vellem, cum frumentum imperarem..., cum aliquid denique rei publicae causā gererem,
Cic. Verr. 1, 27, 20: commentabar declamitans saepe cum M. Pisone et cum Q. Pompeio aut cum aliquo cotidie id. Brut. 90, 310; Vell. 1, 17; Tac. A. 1, 4: (Tiberius) neque spectacula omnino edidit;et iis, quae ab aliquo ederentur, rarissime interfuit,
Suet. Tib. 47.—In a pregn. signif. as in Gr. tis, ti, something considerable, important, or great = aliquid magnum (v. supra. I. B.; cf. in Gr. hoti oiesthe ti poiein ouden poiountes, Plat. Symp. 1, 4):1.non omnia in ducis, aliquid et in militum manu esse,
Liv. 45, 36.—Hence, esp.,Esse aliquem or aliquid, to be somebody or something, i. e to be of some worth, value, or note, to be esteemed:2.atque fac, ut me velis esse aliquem,
Cic. Att. 3, 15 fin.:aude aliquid brevibus Gyaris dignum, si vis esse aliquis,
Juv. 1, 73:an quidquam stultius quam quos singulos contemnas, eos esse aliquid putare universos?
Cic. Tusc. 5, 36, 104:exstitit Theodas dicens se esse aliquem,
Vulg. Act. 5, 36: si umquam in dicendo fuimus aliquid. Cic. Att. 4, 2:ego quoque aliquid sum,
id. Fam. 6, 18:qui videbantur aliquid esse,
Vulg. Gal. 2, 2; 2, 6: quod te cum Culeone scribis de privilegio locutum, est aliquid ( it is something, it is no trifle):sed, etc.,
Cic. Att. 3, 15: est istuc quidem aliquid, sed, etc.; id. Sen. 3; id. Cat. 1, 4:est aliquid nupsisse Jovi,
Ov. F. 6, 27:Est aliquid de tot Graiorum milibus unum A Diomede legi,
id. M. 13, 241:est aliquid unius sese dominum fecisse lacertae,
Juv. 3, 230:omina sunt aliquid,
Ov. Am. 1, 12, 3; so,crimen abesse,
id. F. 1, 484:Sunt aliquid Manes,
Prop. 5, 7, 1:est aliquid eloquentia,
Quint. 1, prooem. fin. —Dicere aliquid, like legein ti, to say something worth the while:3.diceres aliquid et magno quidem philosopho dignum,
Cic. Tusc. 3, 16, 35; cf. Herm. ad Vig. 731; 755; so, assequi aliquid, to effect something considerable:Etenim si nunc aliquid assequi se putant, qui ostium Ponti viderunt,
Cic. Tusc. 1, 20, 45.—In colloquial lang.: fiet aliquid, something important or great, will, may come to pass or happen: Ch. Invenietur, exquiretur, aliquid fiet. Eu. Enicas. Jam istuc aliquid fiet, metuo, Plaut. Merc. 2, 4, 25:D.mane, aliquid fiet, ne abi,
id. Truc. 2, 4, 15; Ter. And. 2, 1, 14.—Ad aliquid esse, in gram. lang., to refer or relate to something else, e. g. pater, filius, frater, etc. (v. ad):E.idem cum interrogantur, cur aper apri et pater patris faciat, il lud nomen positum, hoc ad aliquid esse contendunt,
Quint. 1, 6, 13 Halm.—Atque aliquis, poet. in imitation of hôide de tis, and thus some one (Hom. II. 7, 178;F.7, 201 al.): Atque aliquis, magno quaerens exempla timori, Non alios, inquit, motus, etc.,
Luc. 2, 67 Web.; Stat. Th. 1, 171; Claud. Eutr. 1, 350.—It is sometimes omitted before qui, esp. in the phrase est qui, sunt qui:G.praemittebatque de stipulatoribus suis, qui perscrutarentur, etc.,
Cic. Off. 2, 7, 25:sunt quibus in satirā videar nimis acer,
Hor. S. 2, 1, 1:sunt qui adiciant his evidentiam, quae, etc.,
Quint. 4, 2, § 63 (cf. on the contr. § 69: verum in his quoque confessionibus est aliquid. quod ex invidiā detrahi possit).—Aliquid, like nihil (q. v. I. g), is used of persons:A.Hinc ad Antonium nemo, illinc ad Caesarem cotidie aliquid transfugiebat,
Vell. 2, 84, 2 (cf. in Gr. tôn d allôn ou per ti... oute theôn out anthrôpôn, Hom. H. Ven. 34 sq. Herm.).— Hence the advv.ălĭquid (prop. acc. denoting in what respect, with a verb or [p. 89] adj.; so in Gr. ti), somewhat, in something, in some degree, to some extent:B.illud vereor, ne tibi illum succensere aliquid suspicere,
Cic. Deiot. 13, 35:si in me aliquid offendistis,
at all, in any respect, id. Mil. 36, 99:quos tamen aliquid usus ac disciplina sublevarent,
somewhat, Caes. B. G. 1, 40:Philippi regnum officere aliquid videtur libertati vestrae,
Liv. 31, 29:Nos aliquid Rutulos contra juvisse nefandum est?
Verg. A. 10, 84:neque circumcisio aliquid valet,
Vulg. Gal. 6, 15:perlucens jam aliquid, incerta tamen lux,
Liv. 41, 2:aliquid et spatio fessus,
Plin. 5, 9, 10, § 54; cf. Hand, Turs. I. p. 259; Ellendt ad Cic. de Or. 1, 9, 35.—ălĭquō (from aliquoi, old dat. denoting direction whither; cf.: eo, quo, alio, etc.).1.Somewhither (arch.), to some place, somewhere; in the comic poets sometimes also with a subst. added, which designates the place more definitely:2.ut aliquo ex urbe amoveas,
Plaut. Ep. 2, 2, 94:aliquo abicere,
Ter. Ad. 4, 7, 26:concludere,
id. Eun. 4, 3, 25 (cf. id. Ad. 4, 2, 13, in cellam aliquam concludere):ab eorum oculis aliquo concederes,
Cic. Cat. 1, 17:demigrandum potius aliquo est quam, etc.,
id. Dom. 100:aliquem aliquo impellere,
id. Vatin. 15:aliquo exire,
id. Q. Fr. 3, 1:aliquo advenire vel sicunde discedere,
Suet. Calig. 4; Plaut. Rud. 2, 6, 51; id. Men. 5, 1, 3:in angulum Aliquo abire,
Ter. Ad. 5, 2, 10; 3, 3, 6:aliquem rus aliquo educere,
Cic. Q. Fr. 3, 3.—With a gen., like quo, ubi, etc.: migrandum Rhodum aut aliquo terrarum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1, 5.—With the idea of alio implied, = alio quo, somewhere else, to some other place (cf. aliquis, II. B.):C.dum proficiscor aliquo,
Ter. And. 2, 1, 28:at certe ut hinc concedas aliquo,
id. Heaut. 3, 3, 11:si te parentes timerent atque odissent tui, ab eorum oculis aliquo concederes,
Cic. Cat. 1, 7, 17; cf. Hand, Turs. I. p. 265.—ălĭquam, adv. (prop. acc. fem.), = in aliquam partem, in some degree; only in connection with diu, multus, and plures.1.Aliquam diu (B. and K.), or together aliquamdiu (Madv., Halm, Dietsch), awhile, for a while, for some time; also pregn., for some considerable time (most freq. in the histt., esp. Cæs. and Livy; also in Cic.).a.Absol.:b.ut non aliquando condemnatum esse Oppianicum, sed aliquam diu incolumem fuisse miremini,
Cic. Clu. 9, 25:Aristum Athenis audivit aliquam diu,
id. Ac. 1, 3, 12:in vincula conjectus est, in quibus aliquamdiu fuit,
Nep. Con. 5, 3;id. Dion, 3, 1: quā in parte rex affuit, ibi aliquamdiu certatum,
Sall. J. 74, 3; Liv. 3, 70, 4.—Often followed by deinde, postea, postremo, tandem, etc.:* c.pugnatur aliquamdiu pari contentione: deinde, etc., Auct. B. G. 8, 19, 3: cunctati aliquamdiu sunt: pudor deinde commovit aciem,
Liv. 2, 10, 9; so id. 1, 16:quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos superāssent,
Caes. B. G. 1, 40, 6:controversia aliquamdiu fuit: postremo, etc.,
Liv. 3, 32, 7; 25, 15, 14; 45, 6, 6:ibi aliquamdiu atrox pugna stetit: tandem, etc.,
Liv. 29, 2, 15; 34, 28, 4 and 11; Suet. Ner. 6.—With donec, as a more definite limitation of time, some time... until, a considerable time... until:d.exanimis aliquamdiu jacuit, donec, etc.,
Suet. Caes. 82. —Meton., for a long distance; most freq. of rivers:2.Rhodanus aliquamdiu Gallias dirimit,
Mel. 2, 5, 5; so id. 3, 5, 6; 3, 9, 8 al.—Of the Corycian cave in Cilicia:deinde aliquamdiu perspicuus, mox, et quo magis subitur, obscurior,
Mel. 1, 13.—Aliquam multi, or aliquammulti, somewhat many, considerable in number or quantity (mostly post-class.):D.sunt vestrūm aliquam multi, qui L. Pisonem cognōrunt,
Cic. Verr. 2, 4, 25, § 56 B. and K.: aliquammultos non comparuisse, * Gell. 3, 10, 17 Hertz:aliquammultis diebus decumbo,
App. Mag. p. 320, 10.—Also adv.: aliquam multum, something much, to a considerable distance, considerably:sed haec defensio, ut dixi, aliquam multum a me remota est,
App. Mag. p. 276, 7 dub.—And comp. * aliquam plures, somewhat more, considerably more:aliquam pluribus et amarioribus perorantem,
Tert. Apol. 12 dub.; cf. Hand, Turs. I. p. 243.—ălĭquā, adv. (prop. abl. fem.).1.Somewhere (like mod. Engl. somewhere for somewhither):2.antevenito aliquā aliquos,
Plaut. Mil. 2, 2, 66: aliquā evolare si posset, * Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67:si quā evasissent aliquā,
Liv. 26, 27, 12.—Transf. to action, in some way or other, in some manner, = aliquo modo:E.aliquid aliquā sentire,
Plaut. Merc. 2, 2, 62: evadere aliquā, Lucil. ap. Non. 293, 1:aliquid aliquā resciscere,
Ter. Phorm. 5, 1, 19, and 4, 1, 19: aliquā nocere, * Verg. E. 3, 15:aliquā obesse,
App. Mag. p. 295, 17.—ălĭqui, adv. (prop. abl. = aliquo modo), in some way, somehow:► The forms aliqua, neutr.Quamquam ego tibi videor stultus, gaudere me aliqui volo,
Plaut. Truc. 5, 30 (but in this and like cases, aliqui may be treated as the abl. subst.; cf. supra, I. A.); cf. Hand, Turs. I. p. 242.plur., and aliquam, acc., and aliquā, abl., used adverbially, may also be referred to the adj. ălĭqui, ălĭqua, ălĭquod. -
5 Fors
fors, fortis, f. [fero, to bring, whence fortuna, v. Curt. Gr. Etym. p. 300 sq.], chance, hap, luck, hazard.I.Subst.A.As an appellative noun (used only in the nom. and abl.; syn.: fortuna, casus, sors): quo saxum impulerit fors, eo cadere Fortunam autumant, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36 (Trag. Rel. v. 368 Rib., who regards this verse as spurious); cf.: quibus natura prava magis quam fors aut fortuna obfuit, Att. ap. Non. 425, 13 (Trag. Rel. ed. Rib. v. 110): cui parilem fortuna locum fatumque tulit fors, Lucil. ap. Non. 425, 15; cf.B.also: casumque timent quem cuique ferat fors,
Lucr. 3, 983 Lachm. N. cr.:unum hoc scio: Quod fors feret, feremus aequo animo,
Ter. Phorm. 1, 2, 88:sed haec, ut fors tulerit,
Cic. Att. 7, 14 fin.:sed haec fors viderit,
id. ib. 14, 13, 3;4, 10, 1: quam sibi sortem Seu ratio dederit, seu fors objecerit,
Hor. S. 1, 1, 2:quia tam incommode illis fors obtulerat adventum meum,
Ter. Hec. 3, 3, 10:telum quod cuique fors offerebat, arripuit,
Cic. Verr. 2, 4, 43; Hor. S. 1, 6, 54; 2, 1, 59:forte quadam divinitus super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis,
Liv. 1, 4, 4:fors fuit, ut, etc.,
it happened that, Gell. 12, 8, 2:fors fuat pol!
so be it! God grant it! Ter. Hec. 4, 3, 4;post-class.: fors fuat, ut his remediis convalescamus,
Symm. Ep. 2, 7; Aus. Ep. 16: fors fuat, an, etc., it might so happen that; perchance, i. q. forsitan, Symm. Ep. 1, 39; 4, 28 and 29; cf.also: pretio fors fuat officiove, etc.,
perhaps, Sid. Ep. 9, 7 (but not in Lucr. 1, 486, v. Lachm. ad h. l.).—Personified, Fors, the goddess of chance:II.dea Fors,
Ov. F. 6, 775; also in the connection Fors Fortuna, whose temple was situated on the Tiber, outside of the city: vosne velit an me regnare, era quidve ferat Fors, Virtute experiamur, Enn. ap. Cic. de Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 203 ed. Vahl.); so,sit sane Fors domina campi,
Cic. Pis. 2, 3:fors, in quo incerti casus significantur magis (different from Fortuna),
id. Leg. 2, 11 fin. Mos. N. cr.:sed de illa ambulatione Fors viderit, aut si qui est qui curet deus,
id. Att. 4, 10, 1:saeva,
Cat. 64, 170:dies Fortis Fortunae appellatus ab Servio Tullio rege, quod is fanum Fortis Fortunae secundum Tiberim extra urbem Romam dedicavit Junio mense,
Varr. L. L. 6, § 17 Müll.; cf.;aedis Fortis Fortunae,
Liv. 10, 46, 14; Tac. A. 2, 41:Fortunae Fortis honores,
Ov. F. 6, 773:o Fortuna! o Fors Fortuna! quantis commoditatibus hunc onerastis diem!
Ter. Phorm. 5, 6, 1 (quoted by Varr. ap. Non. 425, 19; for Cic. Div. 2, 7, 18, v. II. B. 1. infra).Adverb., in the nom. and abl.A.fors, ellipt., for fors sit, it might happen, i. e. perchance, perhaps, peradventure (only poet. and in post-class. prose):B.similiter fors, cum sit nominativus, accipitur pro adverbio,
Prisc. p. 1015 P.:et fors aequatis cepissent praemia rostris, Ni, etc.,
Verg. A. 5, 232; 6, 535:cesserit Ausonio si fors victoria Turno,
if perchance, id. ib. 12, 183; Val. Fl. 3, 665; Tert. ad Uxor. 2, 2.—Esp. in the connection fors et, i. q. fortasse etiam, perhaps too:iste quod est, ego saepe fui, sed fors et in hora Hoc ipso ejecto carior alter erit,
Prop. 2, 9, 1:et nunc ille quidem spe multum captus inani, Fors et vota facit cumulatque altaria donis,
Verg. A. 11, 50; 2, 139:fors et Debita jura vicesque superbae Te maneant ipsum,
Hor. C. 1, 28, 31; Stat. S. 3, 4, 4.—Less freq.:fors etiam,
Val. Fl. 4, 620.—forte, by chance, by accident, casually, accidentally; freq. with casu, temere, fortuna (freq. and class.).1.Lit.:2. a.quid est tandem, quod casu fieri aut forte fortuna putemus? etc.,
Cic. Div. 2, 7, 18:forte fortuna per impluvium huc despexi in proximum,
Plaut. Mil. 2, 3, 16; Ter. Eun. 1, 2, 54; Plaut. Bacch. 4, 8, 75: aut forte omnino ac fortuna vincere bello: Si forte et temere omnino, quid cursum ad honorem? Lucil. ap. Non. 425, 16 sq.:si forte, temere, casu aut pleraque fierent aut omnia, etc.,
Cic. Fat. 3, 6; cf.:nisi ista casu nonnumquam, forte, temere concurrerent,
id. Div. 2, 68, 141:quam saepe forte temere Eveniunt, quae non audeas optare,
Ter. Phorm. 5, 1, 30; cf. Liv. 41, 2, 7:nec quicquam raptim aut forte temere egeritis,
id. 23, 3, 3: perpulere, ut forte temere in adversos montes erigeret, 2, 31, 5; 25, 38, 12;39, 15, 11: quibus forte temere humana negotia volvi persuasum est,
Curt. 5, 11, 10:captivi quidam pars forte pars consilio oblati,
Liv. 9, 31, 7:dumque hoc vel forte, vel providentia, vel utcumque constitutum rerum naturae corpus, etc.,
Vell. 2, 66, 5; cf.:mihi haec et talia audienti in incerto judicium est, fatone res mortalium et necessitate immutabili, an forte volvantur,
Tac. A, 6, 22: [p. 771] si adhuc dubium fuisset, forte casuque rectores terris, an aliquo numine darentur, Plin. Pan. 1, 4:seu dolo seu forte surrexerit, parum compertum,
Tac. H. 2, 42; cf.:seu forte seu tentandi causa,
Suet. Aug. 6:donec advertit Tiberius forte an quia audiverat,
Tac. A. 4, 54:cum casu diebus iis itineris faciendi causa, Puteolos forte venissem,
Cic. Planc. 26, 65:cum cenatum forte apud Vitellios esset,
Liv. 2, 4, 5:ibi cum stipendium forte militibus daretur,
id. 2, 12, 6:forte aspicio militem,
Plaut. Curc. 2, 3, 58; cf.:fit forte obviam mihi Phormio,
Ter. Phorm. 4, 3, 11:rus ut ibat forte,
id. ib. 63:forte ut assedi in stega,
Plaut. Bacch. 2, 3, 44:lucernam forte oblitus fueram exstinguere,
id. Most. 2, 2, 56:forte evenit, ut, etc.,
Cic. Clu. 51, 141; id. de Or. 2, 55, 224; Liv. 1, 7, 13:Tarenti ludi forte erant,
Plaut. Men. prol. 29:erat forte brumae tempus,
Liv. 21, 54, 7:et pernox forte luna erat,
id. 32, 11, 9:per eos forte dies consul copias Larisam ducere tribunos militum jussit,
i. e. it came to pass on one of those days, id. 36, 14, 1:per eosdem forte dies, etc.,
id. 37, 20, 1; 37, 34, 1; cf. Tac. A. 4, 59:in locum tribuni plebis forte demortui candidatum se ostendit,
Suet. Aug. 10. —So nearly = aliquando (mostly poet. and post - Aug.):forte per angustam tenuis vulpecula rimam repserat in cumeram frumenti,
Hor. Ep. 1, 7, 29:ibam forte via sacra,
id. S. 1, 9, 1; Mart. 1, 54, 7:forte quondam in disponendo mane die praedixerat, etc.,
Suet. Tib. 11; Aur. Vict. de Caes. 17, 5.—In conditional and causal sentences.(α).With si:(β).irae si quae forte eveniunt hujusmodi,
Plaut. Am. 3, 2, 60:si quis vestrum, judices, aut eorum qui assunt, forte miratur, etc.,
Cic. Div. in Caecil. 1, 1:hicine vir usquam, nisi in patria, morietur? aut, si forte, pro patria?
id. Mil. 38, 104:si forte est domi,
Plaut. Bacch. 3, 5, 4; cf. id. Poen. 5, 2, 104; Liv. 1, 7, 6:si forte eos primus aspectus mundi conturbaverat, etc.,
Cic. N. D. 2, 35, 90:si te Latina forte deficient,
id. Ac. 1, 7, 25:si qui me forte locus admonuerit,
id. de Or. 3, 12, 47:si quae te forte res aliquando offenderit,
id. Fam. 7, 17, 2:quod si forte ceciderint,
id. Lael. 15, 53:si quando, si forte, tibi visus es irasci alicui,
id. Rep. 1, 38 Mos. N. cr.; cf. id. de Or. 3, 12, 47.—Rarely forte si:forte si tussire occepsit, ne sic tussiat, ut, etc.,
Plaut. As. 4, 1, 49:ita demum novatio fit... forte si condicio vel sponsor vel dies adiciatur,
Gai. Inst. 3, 177.—Rarely with ellipsis of si:protinus Aeneas celeri certare sagitta invitat qui forte velint, i. e. si qui forte velint,
Verg. A, 5, 485.—With nisi ironically:(γ).hoc te monitum, nisi forte ipse non vis, volueram,
Plaut. Capt. 2, 2, 59:nemo fere saltat sobrius, nisi forte insanit,
Cic. Mur. 6, 13:propensior benignitas esse debebit in calamitosos, nisi forte erunt digni calamitate,
id. Off. 2, 18, 62; 3, 24, 93: is constantiam teneat;nisi forte se intellexerit errasse, etc.,
id. ib. 1, 33, 120:negare hoc, nisi forte negare omnia constituisti, nullo modo potes,
id. Verr. 2, 3, 64, § 149: accedam ad omnia tua, Torquate;nisi memoria forte defecerit,
id. Fin. 2, 14, 44.—In indirect locution with an inf.:nisi forte clarissimo cuique plures curas, majora pericula subeunda, delenimentis curarum et periculorum carendum esse,
Tac. A. 2, 33.— Ironically, unless indeed, unless to be sure:Erucii criminatio tota, ut arbitror, dissoluta est, nisi forte exspectatis, ut illa diluam, quae, etc.,
Cic. Rosc. Am. 29, 82; cf.:immo vero te audiamus, nisi forte Manilius interdictum aliquod inter duo soles putat esse componendum,
id. Rep. 1, 13:ortum quidem amicitiae videtis nisi quid ad haec forte vultis,
id. Lael. 9, 32; id. Mil. 7, 17; 31, 84; id. Verr. 2, 3, 64, § 149; id. Leg. 1, 1, 2; id. N. D. 3, 18, 45; id. Fat. 16, 37; Sall. C. 20, 17; Quint. 10, 1, 70; Tac. H. 4, 74.—With ne:b.ne quid animae forte amittat dormiens,
Plaut. Aul. 2, 4, 24 and 26; Ter. Eun. 2, 2, 56:pacem ab Aesculapio Petas, ne forte tibi eveniat magnum malum,
Plaut. Curc. 2, 2, 21:qui metuo, ne te forte flagitent,
Cic. Fam. 9, 8, 1:metuens, ne forte deprehensus retraheretur,
Liv. 2, 12, 4:comperisse me non audeo dicere, ne forte id ipsum verbum ponam, quod, etc.,
Cic. Fam. 5, 5, 2; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4: ac ne forte hoc magnum ac mirabile esse videatur, hominem toties irasci, id. de Or. 2, 46, 191; id. Att. 2, 18, 2.—Rarely with ut non instead of ne, Quint. 1, 3, 1.—In relat. clauses (very rare):c.nisi si quispiamst Amphitruo alius, qui forte te hic absente tamen tuam rem curet,
Plaut. Am. 2, 2, 195:unus in hoc non est populo, qui forte Latine reddere verba queat,
Ov. Tr. 5, 7, 53:nam qui forte Stichum et Erotem emerit, recte videtur ita demonstrare,
Gai. Inst. 4, 59; Aur. Vict. Caes. 10, 3; 39, 45.—In gen. (rare; not in Cic., for in Off. 2, 20, 70, the true read. is: in uno illo aut, si forte, in liberis ejus manet gratia, B. and K.;and in the corrupt passage,
id. Att. 10, 12, 5; Orelli reads: fortiter ac tempestive;Kayser, fortiter vel cum tempestate): quid si apud te veniat de subito prandium aut potatio Forte, aut cena,
Plaut. Bacch. 1, 1, 47:neque solum alium pro alio pedem metrorum ratio non recipit, sed ne dactylum quidem aut forte spondeum alterum pro altero,
Quint. 9, 4, 49:sive non trino forte nundino promulgata, sive non idoneo die, etc.,
id. 2, 4, 35:ut sciant, an ad probandum id quod intendimus forte respondeant,
id. 5, 10, 122; cf. id. 7, 3, 20: quo casu licet uxori vel in omnes res, vel in unam forte aut duas (optare), Gai Inst. 1, 150; 4, 74:forte quid expediat, communiter aut melior pars Malis carere quaeritis laboribus,
what may perhaps be of some use, Hor. Epod. 16, 15:alii nulli rem obligatam esse quam forte Lucio Titio,
than for instance, Dig. 20, 1, 15, § 2; 30, 1, 67; 48, 22, 7, § 6; Gai. Inst. 3, 179. -
6 fors
fors, fortis, f. [fero, to bring, whence fortuna, v. Curt. Gr. Etym. p. 300 sq.], chance, hap, luck, hazard.I.Subst.A.As an appellative noun (used only in the nom. and abl.; syn.: fortuna, casus, sors): quo saxum impulerit fors, eo cadere Fortunam autumant, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36 (Trag. Rel. v. 368 Rib., who regards this verse as spurious); cf.: quibus natura prava magis quam fors aut fortuna obfuit, Att. ap. Non. 425, 13 (Trag. Rel. ed. Rib. v. 110): cui parilem fortuna locum fatumque tulit fors, Lucil. ap. Non. 425, 15; cf.B.also: casumque timent quem cuique ferat fors,
Lucr. 3, 983 Lachm. N. cr.:unum hoc scio: Quod fors feret, feremus aequo animo,
Ter. Phorm. 1, 2, 88:sed haec, ut fors tulerit,
Cic. Att. 7, 14 fin.:sed haec fors viderit,
id. ib. 14, 13, 3;4, 10, 1: quam sibi sortem Seu ratio dederit, seu fors objecerit,
Hor. S. 1, 1, 2:quia tam incommode illis fors obtulerat adventum meum,
Ter. Hec. 3, 3, 10:telum quod cuique fors offerebat, arripuit,
Cic. Verr. 2, 4, 43; Hor. S. 1, 6, 54; 2, 1, 59:forte quadam divinitus super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis,
Liv. 1, 4, 4:fors fuit, ut, etc.,
it happened that, Gell. 12, 8, 2:fors fuat pol!
so be it! God grant it! Ter. Hec. 4, 3, 4;post-class.: fors fuat, ut his remediis convalescamus,
Symm. Ep. 2, 7; Aus. Ep. 16: fors fuat, an, etc., it might so happen that; perchance, i. q. forsitan, Symm. Ep. 1, 39; 4, 28 and 29; cf.also: pretio fors fuat officiove, etc.,
perhaps, Sid. Ep. 9, 7 (but not in Lucr. 1, 486, v. Lachm. ad h. l.).—Personified, Fors, the goddess of chance:II.dea Fors,
Ov. F. 6, 775; also in the connection Fors Fortuna, whose temple was situated on the Tiber, outside of the city: vosne velit an me regnare, era quidve ferat Fors, Virtute experiamur, Enn. ap. Cic. de Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 203 ed. Vahl.); so,sit sane Fors domina campi,
Cic. Pis. 2, 3:fors, in quo incerti casus significantur magis (different from Fortuna),
id. Leg. 2, 11 fin. Mos. N. cr.:sed de illa ambulatione Fors viderit, aut si qui est qui curet deus,
id. Att. 4, 10, 1:saeva,
Cat. 64, 170:dies Fortis Fortunae appellatus ab Servio Tullio rege, quod is fanum Fortis Fortunae secundum Tiberim extra urbem Romam dedicavit Junio mense,
Varr. L. L. 6, § 17 Müll.; cf.;aedis Fortis Fortunae,
Liv. 10, 46, 14; Tac. A. 2, 41:Fortunae Fortis honores,
Ov. F. 6, 773:o Fortuna! o Fors Fortuna! quantis commoditatibus hunc onerastis diem!
Ter. Phorm. 5, 6, 1 (quoted by Varr. ap. Non. 425, 19; for Cic. Div. 2, 7, 18, v. II. B. 1. infra).Adverb., in the nom. and abl.A.fors, ellipt., for fors sit, it might happen, i. e. perchance, perhaps, peradventure (only poet. and in post-class. prose):B.similiter fors, cum sit nominativus, accipitur pro adverbio,
Prisc. p. 1015 P.:et fors aequatis cepissent praemia rostris, Ni, etc.,
Verg. A. 5, 232; 6, 535:cesserit Ausonio si fors victoria Turno,
if perchance, id. ib. 12, 183; Val. Fl. 3, 665; Tert. ad Uxor. 2, 2.—Esp. in the connection fors et, i. q. fortasse etiam, perhaps too:iste quod est, ego saepe fui, sed fors et in hora Hoc ipso ejecto carior alter erit,
Prop. 2, 9, 1:et nunc ille quidem spe multum captus inani, Fors et vota facit cumulatque altaria donis,
Verg. A. 11, 50; 2, 139:fors et Debita jura vicesque superbae Te maneant ipsum,
Hor. C. 1, 28, 31; Stat. S. 3, 4, 4.—Less freq.:fors etiam,
Val. Fl. 4, 620.—forte, by chance, by accident, casually, accidentally; freq. with casu, temere, fortuna (freq. and class.).1.Lit.:2. a.quid est tandem, quod casu fieri aut forte fortuna putemus? etc.,
Cic. Div. 2, 7, 18:forte fortuna per impluvium huc despexi in proximum,
Plaut. Mil. 2, 3, 16; Ter. Eun. 1, 2, 54; Plaut. Bacch. 4, 8, 75: aut forte omnino ac fortuna vincere bello: Si forte et temere omnino, quid cursum ad honorem? Lucil. ap. Non. 425, 16 sq.:si forte, temere, casu aut pleraque fierent aut omnia, etc.,
Cic. Fat. 3, 6; cf.:nisi ista casu nonnumquam, forte, temere concurrerent,
id. Div. 2, 68, 141:quam saepe forte temere Eveniunt, quae non audeas optare,
Ter. Phorm. 5, 1, 30; cf. Liv. 41, 2, 7:nec quicquam raptim aut forte temere egeritis,
id. 23, 3, 3: perpulere, ut forte temere in adversos montes erigeret, 2, 31, 5; 25, 38, 12;39, 15, 11: quibus forte temere humana negotia volvi persuasum est,
Curt. 5, 11, 10:captivi quidam pars forte pars consilio oblati,
Liv. 9, 31, 7:dumque hoc vel forte, vel providentia, vel utcumque constitutum rerum naturae corpus, etc.,
Vell. 2, 66, 5; cf.:mihi haec et talia audienti in incerto judicium est, fatone res mortalium et necessitate immutabili, an forte volvantur,
Tac. A, 6, 22: [p. 771] si adhuc dubium fuisset, forte casuque rectores terris, an aliquo numine darentur, Plin. Pan. 1, 4:seu dolo seu forte surrexerit, parum compertum,
Tac. H. 2, 42; cf.:seu forte seu tentandi causa,
Suet. Aug. 6:donec advertit Tiberius forte an quia audiverat,
Tac. A. 4, 54:cum casu diebus iis itineris faciendi causa, Puteolos forte venissem,
Cic. Planc. 26, 65:cum cenatum forte apud Vitellios esset,
Liv. 2, 4, 5:ibi cum stipendium forte militibus daretur,
id. 2, 12, 6:forte aspicio militem,
Plaut. Curc. 2, 3, 58; cf.:fit forte obviam mihi Phormio,
Ter. Phorm. 4, 3, 11:rus ut ibat forte,
id. ib. 63:forte ut assedi in stega,
Plaut. Bacch. 2, 3, 44:lucernam forte oblitus fueram exstinguere,
id. Most. 2, 2, 56:forte evenit, ut, etc.,
Cic. Clu. 51, 141; id. de Or. 2, 55, 224; Liv. 1, 7, 13:Tarenti ludi forte erant,
Plaut. Men. prol. 29:erat forte brumae tempus,
Liv. 21, 54, 7:et pernox forte luna erat,
id. 32, 11, 9:per eos forte dies consul copias Larisam ducere tribunos militum jussit,
i. e. it came to pass on one of those days, id. 36, 14, 1:per eosdem forte dies, etc.,
id. 37, 20, 1; 37, 34, 1; cf. Tac. A. 4, 59:in locum tribuni plebis forte demortui candidatum se ostendit,
Suet. Aug. 10. —So nearly = aliquando (mostly poet. and post - Aug.):forte per angustam tenuis vulpecula rimam repserat in cumeram frumenti,
Hor. Ep. 1, 7, 29:ibam forte via sacra,
id. S. 1, 9, 1; Mart. 1, 54, 7:forte quondam in disponendo mane die praedixerat, etc.,
Suet. Tib. 11; Aur. Vict. de Caes. 17, 5.—In conditional and causal sentences.(α).With si:(β).irae si quae forte eveniunt hujusmodi,
Plaut. Am. 3, 2, 60:si quis vestrum, judices, aut eorum qui assunt, forte miratur, etc.,
Cic. Div. in Caecil. 1, 1:hicine vir usquam, nisi in patria, morietur? aut, si forte, pro patria?
id. Mil. 38, 104:si forte est domi,
Plaut. Bacch. 3, 5, 4; cf. id. Poen. 5, 2, 104; Liv. 1, 7, 6:si forte eos primus aspectus mundi conturbaverat, etc.,
Cic. N. D. 2, 35, 90:si te Latina forte deficient,
id. Ac. 1, 7, 25:si qui me forte locus admonuerit,
id. de Or. 3, 12, 47:si quae te forte res aliquando offenderit,
id. Fam. 7, 17, 2:quod si forte ceciderint,
id. Lael. 15, 53:si quando, si forte, tibi visus es irasci alicui,
id. Rep. 1, 38 Mos. N. cr.; cf. id. de Or. 3, 12, 47.—Rarely forte si:forte si tussire occepsit, ne sic tussiat, ut, etc.,
Plaut. As. 4, 1, 49:ita demum novatio fit... forte si condicio vel sponsor vel dies adiciatur,
Gai. Inst. 3, 177.—Rarely with ellipsis of si:protinus Aeneas celeri certare sagitta invitat qui forte velint, i. e. si qui forte velint,
Verg. A, 5, 485.—With nisi ironically:(γ).hoc te monitum, nisi forte ipse non vis, volueram,
Plaut. Capt. 2, 2, 59:nemo fere saltat sobrius, nisi forte insanit,
Cic. Mur. 6, 13:propensior benignitas esse debebit in calamitosos, nisi forte erunt digni calamitate,
id. Off. 2, 18, 62; 3, 24, 93: is constantiam teneat;nisi forte se intellexerit errasse, etc.,
id. ib. 1, 33, 120:negare hoc, nisi forte negare omnia constituisti, nullo modo potes,
id. Verr. 2, 3, 64, § 149: accedam ad omnia tua, Torquate;nisi memoria forte defecerit,
id. Fin. 2, 14, 44.—In indirect locution with an inf.:nisi forte clarissimo cuique plures curas, majora pericula subeunda, delenimentis curarum et periculorum carendum esse,
Tac. A. 2, 33.— Ironically, unless indeed, unless to be sure:Erucii criminatio tota, ut arbitror, dissoluta est, nisi forte exspectatis, ut illa diluam, quae, etc.,
Cic. Rosc. Am. 29, 82; cf.:immo vero te audiamus, nisi forte Manilius interdictum aliquod inter duo soles putat esse componendum,
id. Rep. 1, 13:ortum quidem amicitiae videtis nisi quid ad haec forte vultis,
id. Lael. 9, 32; id. Mil. 7, 17; 31, 84; id. Verr. 2, 3, 64, § 149; id. Leg. 1, 1, 2; id. N. D. 3, 18, 45; id. Fat. 16, 37; Sall. C. 20, 17; Quint. 10, 1, 70; Tac. H. 4, 74.—With ne:b.ne quid animae forte amittat dormiens,
Plaut. Aul. 2, 4, 24 and 26; Ter. Eun. 2, 2, 56:pacem ab Aesculapio Petas, ne forte tibi eveniat magnum malum,
Plaut. Curc. 2, 2, 21:qui metuo, ne te forte flagitent,
Cic. Fam. 9, 8, 1:metuens, ne forte deprehensus retraheretur,
Liv. 2, 12, 4:comperisse me non audeo dicere, ne forte id ipsum verbum ponam, quod, etc.,
Cic. Fam. 5, 5, 2; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4: ac ne forte hoc magnum ac mirabile esse videatur, hominem toties irasci, id. de Or. 2, 46, 191; id. Att. 2, 18, 2.—Rarely with ut non instead of ne, Quint. 1, 3, 1.—In relat. clauses (very rare):c.nisi si quispiamst Amphitruo alius, qui forte te hic absente tamen tuam rem curet,
Plaut. Am. 2, 2, 195:unus in hoc non est populo, qui forte Latine reddere verba queat,
Ov. Tr. 5, 7, 53:nam qui forte Stichum et Erotem emerit, recte videtur ita demonstrare,
Gai. Inst. 4, 59; Aur. Vict. Caes. 10, 3; 39, 45.—In gen. (rare; not in Cic., for in Off. 2, 20, 70, the true read. is: in uno illo aut, si forte, in liberis ejus manet gratia, B. and K.;and in the corrupt passage,
id. Att. 10, 12, 5; Orelli reads: fortiter ac tempestive;Kayser, fortiter vel cum tempestate): quid si apud te veniat de subito prandium aut potatio Forte, aut cena,
Plaut. Bacch. 1, 1, 47:neque solum alium pro alio pedem metrorum ratio non recipit, sed ne dactylum quidem aut forte spondeum alterum pro altero,
Quint. 9, 4, 49:sive non trino forte nundino promulgata, sive non idoneo die, etc.,
id. 2, 4, 35:ut sciant, an ad probandum id quod intendimus forte respondeant,
id. 5, 10, 122; cf. id. 7, 3, 20: quo casu licet uxori vel in omnes res, vel in unam forte aut duas (optare), Gai Inst. 1, 150; 4, 74:forte quid expediat, communiter aut melior pars Malis carere quaeritis laboribus,
what may perhaps be of some use, Hor. Epod. 16, 15:alii nulli rem obligatam esse quam forte Lucio Titio,
than for instance, Dig. 20, 1, 15, § 2; 30, 1, 67; 48, 22, 7, § 6; Gai. Inst. 3, 179. -
7 sum
1.sum, fui, esse (2d pers. es, but usu. es in Plaut and Ter; old forms, indic. pres. esum for sum, acc. to Varr. L. L. 9, § 100 Mull.: essis for es, Att. ap. Non. 200, 30, or Trag. Rel. p. 283 Rib.: simus for sumus, used by Augustus, acc. to Suet. Aug. 87; fut. escit for erit, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 25:I.esit, XII. Tab. ap. Fest. s. v. nec, p. 162 Mull.: escunt for erunt,
Cic. Leg. 2, 24, 60, 3, 3, 9; Lucr. 1, 619; perf. fuvimus for fuimus, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 168:FVVEIT, C. I. L. 1, 1051: fuit,
Plaut. Capt. 3, 4, 23; id. Mil. 3, 1, 159:fuerim,
id. ib. 4, 8, 54:fuerit,
id. As. 4, 1, 37; subj. pres. siem, sies, siet, etc., very freq., esp. in Plaut.; e. g. siem, Am. prol. 57; Ter. And. 3, 4, 7:sies,
Plaut. Am. 3, 2, 43; Ter. And. 2, 5, 13:siet,
Plaut. Am. prol. 58; Ter. And. 1, 4, 7; Lucr. 3, 101:sient,
Plaut. Am. 1, 1, 54; Ter. And. 2, 3, 16; cf. Cic. Or. 47, 157; also,fuam, fuas, etc., regarded by G. Curtius, de Aorist. Lat. Rel. in Studien zur Gr. u. Lat. Gram. 1, 431 sqq., as an aorist: fuam,
Plaut. Bacch. 1, 2, 48; id. Mil. 2, 6, 112: fuas, Liv. Andron. ap. Non 111, 13; Plaut. Capt. 2, 3, 71; 2, 3, 83; id. Pers. 1, 1, 52; id. Trin. 2, 1, 32: fuat, Pac. ap. Non. 111, 8; Carm. ap. Liv. 25, 12; Plaut. Am. 3, 4, 2; id. Aul. 2, 2, 56; id. Capt. 2, 2, 10 et saep.; Ter. Hec. 4, 3, 4; Lucr. 4, 639; Verg. A. 10, 108:fuant,
Plaut. Bacch. 4, 9, 110; id. Ep. 5, 1, 13; id. Ps. 4, 3, 12: fuvisset, Enn. ap. Gell. 12, 4, 4; part. pres. ens, used by Caesar, acc. to Prisc. p. 1140 P.; and by Sergius Flavius, acc. to Quint. 8, 3, 33; fut. inf. fore for futurum esse, very freq., and so always with partt.; cf. Madv. Gram. § 108; whence, subj. imperf. forem fores, etc., for essem; esp. in conditional sentences and in the histt., but very rare in Cic.; v. Neue, Formenl. 2, 597 sqq.), v. n. [root es; Sanscr. as-mi, and the Greek es-mi, whence eimi; perf. fui; root in Sanscr. bhu, to become; bhavas, condition; Gr. phuô, to beget; cf.: fetus, futuo, etc.], to be, as a verb substantive or a copula.As a verb substantive, to be.A.In gen.1.Asserting existence, to be, exist, live:2.definitionum duo sunt genera prima: unum earum rerum quae sunt: alterum earum quae intelleguntur. Esse ea dico, quae cerni tangive possunt, ut fundum, aedes, parietem, cetera. Non esse rursus ea dico, quae tangi demonstrarive non possunt, cerni tamen animo atque intellegi possunt, ut si usucapionem, si tutelam, etc.... definias,
Cic. Top. 5, 26 sq.:si abest, nullus est,
Plaut. Bacch. 2, 2, 16:nunc illut est, quom me fuisse quam esse nimio mavelim,
id. Capt. 3, 3, 1:ita paene nulla sibi fuit Phronesium ( = paene mortuus est),
id. Truc. 1, 2, 95:omne quod eloquimur sic, ut id aut esse dicamus aut non esse,
Cic. de Or. 2, 38, 157:non statim, quod esse manifestum est, etiam quid sit apparet,
Quint. 3, 6, 81: est locus, Hesperiam quam mortales perhibebant, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 23 Vahl.):flumen est Arar, quod, etc.,
Caes. B. G. 1, 12:homo nequissimus omnium qui sunt, qui fuerunt, qui futuri sunt!
Cic. Fam. 11, 21, 1; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43:si quos inter societas aut est aut fuit aut futura est,
id. Lael. 22, 83:nec enim, dum ero, angar ulla re, cum omni vacem culpa: et, si non ero, sensu omnino carebo,
id. Fam. 6, 3, 4:si modo futuri sumus, erit mihi res opportuna,
id. Att. 11, 4, 1:si quando erit civitas, erit profecto nobis locus: sin autem non erit, etc.,
id. Fam. 2, 16, 6:nolite arbitrari, me cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore,
id. Sen. 22, 79:si erit ulla res publica... sin autem nulla erit,
id. Fam. 2, 16, 5:fuimus Troes, fuit Ilium,
Verg. A. 2, 325:sive erimus seu nos fata fuisse volunt,
Tib. 3, 5, 32: per quinquennia decem fuimus, Prud. Cath. praef. 2.—Of events, to be, happen, occur, befall, take place:3.illa (solis defectio) quae fuit regnante Romulo,
Cic. Rep. 1, 16, 25:neque enim est periculum, ne, etc.,
id. ib. 1, 23, 37:amabo, quid tibi est?
Ter. Heaut. 2, 4, 24:quid se futurum esset,
Liv. 33, 27. —Of location, to be present, to be at a place.(α).With adv., or other expressions of place:(β).cum non liceret quemquam Romae esse, qui, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 41, § 100:cum Athenis decem ipsos dies fuissem,
id. Fam. 2, 8, 3; id. de Or. 2, 7, 27:cum Africanus constituisset in hortis esse,
id. Rep. 1, 9, 14:cum essemus in castris,
id. ib. 1, 15:nonne mavis sine periculo tuae domi esse quam cum periculo alienae?
id. Fam. 4, 7, 4:vos istic commodissime sperem esse,
id. ib. 14, 7, 2: te hic tutissime puto fore, Pompon. ap. Cic. Att. 8, 11, A.—Of passages in a book or writing, with in and abl., to be, stand, be written, etc.:(γ).deinceps in lege est, ut, etc.,
Cic. Leg. 2, 16, 40:quid enim in illis (litteris) fuit praeter querelam temporum,
id. Fam. 2, 16, 1.—Of personal relations, with ad or apud and acc., or cum and abl. of person:4.cum esset (Sulpicius Gallus) casu apud M. Marcellum,
Cic. Rep. 1, 14, 21:eram cum Stoico Diodoto: qui cum habitavisset apud me mecumque vixisset, etc.,
id. Brut. 90, 309:erat nemo, quicum essem libentius quam tecum et pauci, quibuscum essem aeque libenter,
id. Fam. 5, 21, 1:qui me admodum diligunt multumque mecum sunt,
id. ib. 4, 13, 6; cf. with simul:Smyrnae cum simul essemus complures dies,
id. Rep. 1, 8, 13.—Hence, esp.: esse cum aliquo (aliqua), to be with, i. e. live with, associate with, as husband or wife:cujus soror est cum P. Quintio,
Cic. Quint. 24, 77:ea nocte mecum illa hospitis jussu fuit,
Plaut. Merc. 1, 1, 101; Ov. A. A. 3, 664:cum hac (meretrice) si qui adulescens forte fuerit,
Cic. Cael. 20, 49; Ov. Am. 2, 8, 27: tum ad me fuerunt, qui, etc., Varr. ap. Non. 133, 28:Curio fuit ad me sane diu,
Cic. Att. 10, 4, 8:cum ad me bene mane Dionysius fuit,
id. ib. 10, 16, 1; cf.:esse sub uno tecto atque ad eosdem Penates,
Liv. 28, 18.—Of relations analogous to place, of dress, condition, position, office, etc., to be, live, be found, etc., with in and abl.:5.cum est in sagis civitas,
Cic. Phil. 8, 11, 32:in laxa toga,
Tib. 2, 3, 78: sive erit in Tyriis, Tyrios laudabis amictus;Sive erit in Cois, Coa decere puta,
Ov. A. A. 2, 297: hominem non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse et semper fuisse, Cic. Verr [p. 1798] 2, 4, 6, §11: in servitute,
id. Clu. 7, 21:in illa opinione populari,
id. ib. 51, 142:in magno nomine et gloria,
id. Div. 1, 17, 31:in spe,
id. Fam. 14, 3, 2:in tanta moestitia,
id. Phil. 2, 15, 37:in odio,
id. Att. 2, 22, 1:in probris, in laudibus,
id. Off. 1, 18, 61:in officio,
id. ib. 1, 15, 49:in injustitia,
id. ib. 1, 14, 42:in vitio,
id. ib. 1, 19, 62; id. Tusc. 3, 9, 19:ne in mora quom opus sit, sies,
Ter. And. 2, 5, 13:ne in mora illi sis,
id. ib. 3, 1, 9:hic in noxia'st,
id. Phorm. 2, 1, 36:quae (civitas) una in amore atque in deliciis fuit,
Cic. Verr. 2, 4, 1, § 3:in ingenti periculo,
Liv. 5, 47:in pace,
id. 31, 29.—So with abl. without in, when qualified by an adj.:(statua) est et fuit tota Graecia summo propter ingenium honore et nomine,
Cic. Verr. 2, 2, 35, § 87:si quis asperitate ea est et inmanitate naturae,
id. Lael. 23, 87:ne quo periculo proprio existimares esse,
id. Fam. 4, 15, 2 (B. and K. ex conj.:in periculo): ego sum spe bona,
id. ib. 12, 28, 3:res nunc difficili loco mihi videtur esse,
id. ib. 12, 28, 3:incredibili sum sollicitudine de tua valetudine,
id. ib. 16, 15, 1; esp. in phrase periculo alicujus esse, to be at the risk of any one:rem illam suo periculo esse,
id. Att. 6, 1, 6:ut quae in naves inposuissent, ab hostium tempestatisque vi publico periculo essent,
Liv. 23, 49, 2 Weissenb. ad loc.:dare nummos meo periculo,
Dig. 46, 1, 24:communi periculo,
ib. 13, 6, 21, § 1 (cf. II. B. 1. b. infra).—To depend upon, rest with, with in and abl.:B.res erat non in opinione dubia,
Cic. Dom. 5, 11:sed totum est in eo, si, etc.,
id. Att. 2, 22, 5:omnem reliquam spem in impetu esse equitum,
Liv. 10, 14, 12:quoniam totum in eo sit, ne contrectentur pocula,
Col. 12, 4, 3. —In partic.1.Esse (est, sunt, etc.) often stands without a subject expressed, or with an indef. subj., as antecedent of a rel.-clause, whose verb may be in the indic. or subj.; the former only when the subject is conceived as particular or limited, and actually existing; the latter always when it is conceived as indefinite; cf. Zumpt, Gram. § 562 sq.; Roby, Gram. § 1686 sq.; Madv. Gram. § 365; but the distinctions usually drawn by grammarians are not always observed by the best writers; and the subjunctive is always admissible, being the prevailing construction after sunt qui in class. prose, and nearly universal in postAug. writers: sunt, qui (quae), there are those ( people or things) who ( that), or simply some.a.With indic.(α).Without subject expressed:(β).mulier mane: sunt Qui volunt te conventam,
Plaut. Cist. 4, 2, 37:sunt hic quos credo inter se dicere,
id. Cas. prol. 67:sunt quae te volumus percontari,
id. Ps. 1, 5, 47:quid est, quod tu gestas tabellas?
id. ib. 1, 1, 10:quid est, quod tu me nunc optuere?
id. Most. 1, 1, 69; cf.:quid hoc est, quod foris concrepuit?
id. ib. 5, 1, 15:tun' is es, Qui in me aerumnam obsevisti?
id. Ep. 4, 1, 34:quid est, quod tuo animo aegre est?
id. Cas. 2, 2, 9; id. Cist. 4, 1, 3:at ego est quod volo loqui,
id. As. 1, 3, 79:est quod te volo secreto,
id. Bacch. 5, 2, 30:sunt quos scio amicos esse, sunt quos suspicor,
id. Trin. 1, 2, 54:ita subitum'st, quod eum conventum volo,
id. ib. 5, 2, 51:sunt quae ego ex te scitari volo,
id. Capt. 2, 2, 13:sed est quod suscenset tibi,
Ter. And. 2, 6, 17:est quod me transire oportet,
id. Hec. 2, 2, 31:quid sit quapropter te jussi, etc.,
id. ib. 5, 1, 7:sunt item quae appellantur alces,
Caes. B. G. 6, 27 init.:(nationes) ex quibus sunt qui ovis vivere existimantur,
id. ib. 4, 10 fin.:sunt qui putant posse te non decedere,
Cic. Fam. 1, 9, 25:sunt autem, qui putant non numquam complexione oportere supersederi,
id. Inv. 1, 40, 72:quamquam sunt, qui propter utilitatem modo petendas putant amicitias,
id. ib. 2, 55, 167:sunt autem quae praeterii,
id. Att. 10, 4, 11:sunt, qui abducunt a malis ad bona, ut Epicurus. Sunt, qui satis putant ostendere, nihil inopinati accidisse... Sunt etiam qui haec omnia genera consolandi colligunt,
id. Tusc. 3, 31, 76 Kuhn. N. cr.:sunt, qui, quod sentiunt, non audent dicere,
id. Off. 1, 24, 84:Argiletum sunt qui scripserunt ab Argola, etc.,
Varr. L. L. 5, § 157 Mull.:sunt qui ita dicunt,
Sall. C. 19, 4:sunt qui spiritum non recipiunt sed resorbent,
Quint. 11, 3, 55:sunt, quos curriculo pulverem Olympicum Collegisse juvat,
Hor. C. 1, 1, 3; cf. id. S. 1, 4, 24: sunt quibus unum opus est, etc., id. C. 1, 7, 5:sunt quibus in satira videor nimis acer,
id. S. 2, 1, 1:sunt quorum ingenium nova tantum crustula promit,
id. ib. 2, 4, 47.—With a subject expressed by an indefinite word or clause:b.sunt alii qui te volturium vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 64:est genus hominum qui se primos omnium esse volunt,
Ter. Eun. 2, 2, 17:multae sunt causae, quam ob rem cupio abducere,
id. ib. 1, 2, 65 Fleck. (Ussing, cupiam):erat quidam eunuchus, quem mercatus fuerat,
id. ib. 3, 5, 21:multaeque res sunt in quibus de suis commodis viri boni multa detrahunt,
Cic. Lael. 16, 57:sunt ejus aliquot orationes, ex quibus lenitas ejus perspici potest,
id. Brut. 48, 177:fuerunt alia genera philosophorum, qui se omnes Socraticos esse dicebant,
id. de Or. 3, 17, 62:nonnulli sunt, qui aluerunt, etc.,
id. Cat. 1, 12, 301:sunt quidam, qui molestas amicitias faciunt, cum ipsi se contemni putant,
id. Lael. 20, 72:sunt vestrum, judices, aliquam multi, qui L. Pisonem cognoverunt,
id. Verr. 2, 4, 25, § 56:multae et pecudes et stirpes sunt, quae sine procuratione hominum salvae esse non possunt,
id. N. D. 2, 52, 130:sunt bestiae quaedam, in quibus inest aliquid simile virtutis, etc.,
id. Fin. 5, 14, 38:permulta sunt, quae dici possunt, quare intellegatur, etc.,
id. Rosc. Am. 33, 94; cf. id. Div. in Caecil. 7, 22; id. Off. 1, 14, 43; 1, 20, 69; id. Div. 1, 54, 123:fuere complures, qui ad Catilinam initio profecti sunt,
Sall. C. 39, 5: haec sunt, quae clamores et admirationes in bonis oratoribus efficiunt. Cic. de Or. 1, 33, 152:alia fuere, quae illos magnos fecere,
Sall. C. 52, 21.—With. subj.: sunt, qui discessum animi a corpore putent esse mortem;(β).sunt qui nullum censeant fieri discessum,
Cic. Tusc. 1, 9, 18:sunt qui in rebus contrariis parum sibi constent,
id. Off. 1, 21, 71:de impudentia singulari sunt qui mirentur,
id. Verr. 2, 1, 2, § 6:est eisdem de rebus quod dici potest subtilius,
id. Tusc. 3, 15, 32:praesto est qui neget rem ullam percipi esse sensibus,
id. Ac. 2, 32, 101:quicquid est quod deceat, id, etc.,
id. Off. 1, 27, 94:sunt qui nolint tetigisse nisi illas, etc.,
Hor. S. 1, 2, 28:sunt qui Crustis et pomis viduas venentur avaras,
id. Ep. 1, 1, 78:vestes Gaetulo murice tinctas Sunt qui non habeant, est qui non curet habere,
id. ib. 2, 2, 182 et saep.—With a more or less indefinite expression of the subject:* c.sunt quidam e nostris, qui haec subtilius velint tradere et negent satis esse, etc.,
Cic. Fam. 1, 9, 31:rarum est quoddam genus eorum, qui se a corpore avocent,
id. Div. 1, 49, 111:quotus igitur est quisque qui somniis pareat?
id. ib. 2, 60, 125; id. de Or. 2, 50, 196:solus est hic, qui numquam rationes ad aerarium referat,
id. Verr. 2, 1, 38, § 98:quae quibusdam admirabilia videntur, permulti sunt, qui pro nihilo putent,
id. Lael. 23, 86:erat nemo in quem ea suspicio conveniret,
id. Rosc. Am. 23, 65, cf.:quis enim miles fuit, qui Brundisii illam non viderit? quis, qui nescierit, etc.,
id. Phil. 2, 25, 61:sit aliquis, qui nihil mali habeat,
id. Tusc. 1, 35, 85:sunt nonnullae disciplinae, quae officium omne pervertant,
id. Off. 1, 2, 5:est quaedam animi sanitas quae in insipientem quoque cadat,
id. Tusc. 4, 13, 30:Syracusis lex est de religione, quae jubeat,
id. Verr. 2, 2, 51, § 126:unus est qui curet constantia magis quam consilio,
id. Att. 1, 18, 7:si est una ex omnibus quae sese moveat,
id. Rep. 6, 26, 28:multi sunt, qui non acerbum judicent vivere, sed supervacuum,
Sen. Ep. 24, 26:erant sententiae quae castra Vari oppugnanda censerent,
Caes. B. C. 2, 30:fuere cives qui seque remque publicam obstinatis animis perditum irent,
Sall. C. 36, 4:sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,
Hor. Ep. 1, 1, 34:sunt delicta tamen, quibus ignovisse velimus,
id. A. P. 347.—Poet.: est, quibus (acc. to the Gr. estin hois):2.est quibus Eleae concurrit palma quadrigae: est quibus in celeres gloria nata pedes,
Prop. 3, 9 (4, 8), 17.—With dat., to belong or pertain to; or, rendering the dative as the subject of the verb, to have ( possess, = the Fr. etre a used of property, and of permanent conditions or characteristics, not of temporary states, feelings, etc.; cf. Krebs, Antibarb. p. 417 sq.): aliquid reperiret, fingeret fallacias, Unde esset adulescenti, amicae quod daret, Ter. Heaut. 3, 2, 23:b.nomen Mercurio'st mihi, Plaut Am. prol. 19: nisi jam tum esset honos elo quentiae,
Cic. Brut. 10, 40:est igitur homini cum deo similitudo,
id. Leg. 1, 8, 25:familiaritas, quae mihi cum eo est,
id. Att. 8. 3, 2:privatus illis census erat brevis,
Hor. C. 2, 15, 13; cf.:Trojae et huic loco nomen est,
Liv. 1, 1, 5:Hecyra est huic nomen fabulae,
Ter. Hec. prol. 1:cui saltationi Titius nomen esset,
Cic. Brut. 62, 225:cui (fonti) nomen Arethusa est,
id. Verr. 2, 4, 53, § 118:Scipio, cui post Africano fuit cognomen,
Liv. 25, 2, 6.—With ellips. of dat. ( poet.):nec rubor est emisse palam (sc. ei),
nor is she ashamed, Ov. A. A. 3, 167:neque testimonii dictio est (sc. servo),
has no right to be a witness, Ter. Phorm. 2, 1, 63.—Esse alicui cum aliquo, to have to do with, to be connected with a person:3.tecum nihil rei nobis, Demipho, est,
Ter. Phorm. 2, 3, 74:sibi cum illa mima posthac nihil futurum,
Cic. Phil. 2, 31, 77:jussit bona proscribi ejus, quicum familiaritas fuerat, societas erat,
id. Quint. 6, 25:si mihi tecum minus esset, quam est cum tuis omnibus,
id. Fam. 15, 10, 2.—Esse with certain prepp. and their cases (cf. also I. A. 2. 3. 4. supra).(α).Esse ab aliquo, to be of a person, to be the servant, disciple, adherent, partisan, etc., of:(β).es ne tu an non es ab illo milite e Macedonia?
do you belong to? Plaut. Ps. 2, 2, 21:ab Andria est ancilla haec,
Ter. And. 3, 1, 3; 4, 4, 17:erat enim ab isto Aristotele,
Cic. de Or. 2, 38, 160:sed vide ne hoc, Scaevola, totum sit a me,
makes for me, id. de Or 1, 13, 55 (cf. ab, I. B. 3., II. B. 2. o.). —Esse pro aliquo, to be in favor of, make for:(γ).(judicia) partim nihil contra Habitum valere, partim etiam pro hoc esse,
Cic. Clu. 32, 88.—Esse ex aliqua re, to consist of, be made up of:4.(creticus) qui est ex longa et brevi et longa,
Cic. de Or. 3, 47, 183; cf.:duo extremi chorei sunt, id est, e singulis longis et brevibus,
id. Or. 63, 212:etsi temeritas ex tribus brevibus et longa est,
id. ib. 63, 214; 64, 215 (v. also 6. infra). —Euphem., in perf. tempp., of one who has died or a thing that has perished, to be no more, to be gone, departed, dead ( poet.):5.horresco misera, mentio quoties fit partionis: Ita paene tibi fuit Phronesium,
i. e. had almost died, Plaut. Truc. 1, 2, 92:nunc illud est, cum me fuisse quam esse nimio mavelim,
id. Capt. 3, 3, 1:sive erimus, seu nos fata fuisse velint,
Tib. 3, 5, 32:fuimus Troes, fuit Ilium et ingens Gloria Teucrorum,
Verg. A. 2, 325:certus in hospitibus non est amor: errat ut ipsi, Cumque nihil speres firmius esse, fuit,
Ov. H. 16, (17), 192.—Pregn., to be real or a fact, to be the case; so esp.: est, esto, it is even so, be it so, such is or let such be the case, granted, well, etc.:b.quid tibi vis dicam, nisi quod est?
Plaut. Ep. 1, 1, 17:sunt ista, Laeli,
Cic. Lael. 2, 6:ista esse credere,
id. Tusc. 1, 6, 10: est vero, inquit, Africane, id. Fragm. ap. Lact. 1, 18:est ut dicis, inquam,
id. Fin. 3, 5, 19:sit quidem ut sex milia seminum intereant,
Col. 3, 3, 13:esto: ipse nihil est, nihil potest,
Cic. Div. in Caecil. 15, 47; cf.:verum esto,
id. Fin. 2, 23, 75:esto,
Verg. A. 7, 313; 10, 67; Hor. Ep. 1, 1, 81; 1, 17, 37 al.—Hence,The connections est ut, ubi, cum, quod, or with a subject-clause, it happens or chances that, it is the case that, there is cause or reason why, there is a time when, it is allowed or permissible that, one may, etc.(α).Est ut, it is the case or fact, that, etc.:(β).sin est, ut velis Manere illam apud te, dos hic maneat,
Ter. Phorm. 5, 7 (8), 32:si est, ut dicat velle se, Redde,
id. Hec. 4, 1, 43:si est, culpam ut Antipho in se admiserit,
id. Phorm. 2, 1, 40:est, ut id maxime deceat,
Cic. Or. 59, 199:quando fuit, ut, quod licet, non liceret?
id. Cael. 20, 48:non est igitur, ut mirandum sit, ea praesentiri, etc.,
id. Div 1, 56, 128:non erat, ut fieri posset, mirarier umquam,
Lucr. 5, 979:futurum esse ut omnes pellerentur,
Caes. B. G. 1, 31:non est, ut copia major Ab Jove donari possit tibi,
Hor. Ep. 1, 12, 2:est ut viro vir latius ordinet Arbusta sulcis,
id. C. 3, 1, 9; Dig. 38, 7, 2.—Cf. esse after a neg., with quin:numquam est enim, quin aliquid memoriae tradere velimus,
Auct. Her. 3, 24, 40.—Also, est ut, there is reason, that, etc.:magis est ut ipse moleste ferat errasse se, quam ut, etc.,
Cic. Cael. 6, 14 fin.: ille erat ut odisset primum defensorem salutis meae, he had good reason for hating [p. 1799] id. Mil. 13, 35; cf.:quid erat cur Milo optaret,
id. ib. 13, 34:neque est ut putemus ignorari ea ab animalibus,
Plin. 18, 1, 1, § 3. —Est ubi, sometime or another, sometimes:(γ).erit, ubi te ulciscar, si vivo,
Plaut. Ps. 5, 2, 26:est, ubi id isto modo valeat,
Cic. Tusc. 5, 8, 23.—Est cum, sometimes:(δ).est cum non est satius, si, etc.,
Auct. Her. 4, 26, 36.—Est quod, there is reason to, I have occasion:(ε).est quod visam domum,
Plaut. Aul. 2, 2, 26:etsi magis est, quod gratuler tibi quam quod te rogem,
I have more reason to, Cic. Att. 16, 5, 2:est quod referam ad consilium: sin, etc.,
Liv. 30, 31, 9:quod timeas non est,
Ov. H. 19, 159:nil est illic quod moremur diutius,
Ter. Heaut. 4, 7, 6:non est quod multa loquamur,
Hor. Ep. 2, 1, 30.—Cf. with cur:non est cur eorum spes infragatur,
Cic. Or. 2, 6:nihil est cur,
id. Fam. 6, 20, 1.—Est, sit, etc., with infin. in Gr. constr., it is possible, is allowed, permitted, one may, etc. (mostly poet. and post-class.):(ζ).est quadam prodire tenus, si non datur ultra,
Hor. Ep. 1, 1, 32:Cato, R. R. prooem. § 1: scire est liberum Ingenium atque animum,
Ter. Ad. 5, 3, 42:nec non et Tityon terrae omniparentis alumnum Cernere erat,
Verg. A. 6, 596; 8, 676; Sil. 2, 413:neque est te fallere quicquam,
Verg. G. 4, 447:unde Plus haurire est,
Hor. S. 1, 2, 79:est Gaudia prodentem vultum celare,
id. ib. 2, 5, 103:quod versu dicere non est,
id. ib. 1, 5, 87:quod tangere non est,
Ov. M. 3, 478:quae verbo objecta, verbo negare sit,
Liv. 42, 41, 2 Weissenb. ad loc.:ut conjectare erat intentione vultus,
Tac. A. 16, 34:est videre argentea vasa,
id. G. 5; Val. Max. 2, 6, 8; v. Zumpt, Gram. § 227.— With dat.:ne tibi sit frigida saxa adire,
Prop. 1, 20, 13; Tib. 1, 6, 24 (32):tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum!) Alpinas nives Me sine vides,
Verg. E. 10, 46:fuerit mihi eguisse aliquando amicitiae tuae,
Sall. J. 110, 3; Dig. 46, 3, 72, § 4.—In eo ease ut, etc., to be in a condition to reach the point that, to be possible, etc., to be about to, on the point of, etc. ( impers. or with res, etc., as subj.):6.cum jam in eo esset, ut in muros evaderet miles,
Liv. 2, 17, 5:si viderent in eo jam esse ut urbs caperetur,
id. 28, 22, 8:jamque in eo rem fore, ut Romani aut hostes aut domini habendi sint,
id. 8, 27, 3:cum res non in eo essent ut, etc.,
id. 33, 41, 9:non in eo esse Carthaginiensium res, ut, etc.,
id. 30, 19, 3; 34, 41. —With person. subj. (late Lat.):cum ab Ulixe adducta Iphigenia in eo esset, ut immolaretur,
Hyg. Fab. 261. —Like the Engl. to be, for to come, fall, reach, to have arrived, etc. (hence also with in and acc.):7. II.ecquid in mentem est tibi, Patrem tibi esse?
Plaut. Bacch. 1, 2, 54:nam numero mi in mentem fuit,
id. Am. 1, 1, 26:ex eo tempore res esse in vadimonium coepit,
Cic. Quint. 5, 22:portus in praedonum fuisse potestatem sciatis,
id. Imp. Pomp. 12, 33:ut certior fieret, quo die in Tusculanum essem futurus,
id. Att. 15, 4, 2:qui neque in provinciam cum imperio fuerunt,
id. Fam. 8, 8, 8:quae ne in potestatem quidem populi Romani esset,
Liv. 2, 14, 4:nec prius militibus in conspectum fuisse,
Suet. Aug. 16:esse in amicitiam populi Romani dicionemque,
Cic. Div. in Caecil. 20, 66; cf.:in eorum potestatem portum futurum,
id. Verr. 2, 5, 38, § 98; v. Gell. 1, 7, 16 sq.; Zumpt, Gram. § 316.—As a copula, to be any thing or in any manner.A.In gen.1.With an adj., subst., or pron.:2.et praeclara res est et sumus otiosi,
Cic. Lael. 5, 17:quod in homine multo est evidentius,
id. ib. 8, 27:sperare videor Scipionis et Laelii amicitiam notam posteritati fore,
id. ib. 4, 15:non sum ita hebes, ut istud dicam,
id. Tusc. 1, 6, 12:cum, ignorante rege, uter esset Orestes, Pylades Orestem se esse diceret, Orestes autem ita ut erat, Orestem se esse perseveraret,
id. Lael. 7, 24:consul autem esse qui potui? etc.,
id. Rep. 1, 6, 10:nos numerus sumus et fruges consumere nati,
are a mere number, Hor. Ep. 1, 2, 27:pars non minima triumphi est victimae praecedentes,
Liv. 45, 49:nobile erit Romae pascua vestra forum,
Prop. 4 (5), 9, 20:sanguis erant lacrimae,
Luc. 9, 811:ego tu sum, tu es ego: unanimi sumus,
Plaut. Stich. 5, 4, 49:tuos sum,
id. Bacch. 1, 1, 60: domus non ea est, quam parietes nostri cingunt, Cic. Rep. 1, 13, 19:is enim fueram, cui, etc.,
id. ib. 1, 4, 7.—Less freq. with adv. (esp. in colloq. language): Am. Satin' tu sanus es? Sos. Sic sum ut vides, Plaut. Am. 2, 1, 57:B.sic, inquit, est,
Cic. Rep. 1, 38, 60:est, inquit, ut dicis,
id. ib. 1, 40, 63:quod ita cum sit,
id. ib. 1, 45, 69:quia sunt haud procul ab hujus aetatis memoria,
id. ib. 1, 1, 1 B. and K.:nec vero habere virtutem satis est,
id. ib. 1, 2, 2: frustra id inceptum Volscis fuit. Liv. 2, 25:dato qui bene sit: ego, ubi bene sit, tibi locum lepidum dabo,
Plaut. Bacch. 1, 1, 51:apud matrem recte est,
Cic. Att. 1, 7:cum in convivio comiter et jucunde fuisses,
id. Deiot. 7, 19:omnes hanc quaestionem haud remissius sperant futuram,
id. Rosc. Am. 5, 11:dicta impune erant,
Tac. A. 1, 72.—Esp.: facile alicubi (in aliqua re) esse, with pleasure, glad to be:quod in maritimis facillime sum,
Cic. Fam. 2, 16, 2:locum habeo nullum ubi facilius esse possum,
id. Att. 13, 26, 2 (on esse with an adverb, v. Haase ap. Reisig, Vorles. p. 394; cf. also bene under bonus fin.).—In partic.1.With gen. part., to be of, belong to a class, party, etc.:2.in republica ita est versatus, ut semper optimarum partium et esset et existimaretur,
Nep. Att. 6, 1:qui ejusdem civitatis fuit,
id. Them. 9, 1:qui Romanae partis erant, urbe excesserunt,
Liv. 35, 51, 7: ut aut amicorum aut inimicorum Campani simus;si defenditis, vestri, si deseritis, Samnitium erimus,
id. 7, 30, 9 sq. —With gen. or abl. denoting quality.(α).With gen.:(β).nimium me timidum, nullius animi, nullius consilii fuisse confiteor,
Cic. Sest. 16, 36:disputatio non mediocris contentionis est,
id. de Or. 1, 60, 257:magni judicii, summae etiam facultatis esse debebit,
id. Or. 21, 70:(virtus) nec tantarum virium est, ut se ipsa tueatur,
id. Tusc. 5, 1, 2; id. Fin. 5, 12, 36:Sulla gentis patriciae nobilis fuit,
Sall. J. 95, 3:summi ut sint laboris,
Caes. B. G. 4, 2:civitas magnae auctoritatis,
id. ib. 5, 54:refer, Cujus fortunae (sit),
Hor. Ep. 1, 7, 54:se nullius momenti apud exercitum futurum,
Nep. Alcib. 8, 4:qui ejusdem aetatis fuit,
id. ib. 11, 1:invicti ad laborem corporis erat,
Liv. 9, 16:nec magni certaminis ea dimicatio fuit,
id. 21, 60:somni brevissimi erat,
Suet. Claud. 33.—So of extent, number, etc.:classis centum navium,
Nep. Them. 2, 2; 2, 5:annus trecentarum sexaginta quinque dierum,
Suet. Caes. 40.—With abl.:3.bono animo es,
Ter. Eun. 1, 2, 4:jam aetate ea sum, ut, etc.,
id. Hec. 5, 1, 11:bellum varia victoria fuit,
Sall. J. 5, 1:L. Catilina nobili genere natus fuit magna vi et animi et corporis, set ingenio malo,
id. C. 5, 1:Sulla animo ingenti,
id. J. 95, 3:esse magna gratia,
Caes. B. G. 1, 8:tenuissima valetudine esse,
id. ib. 5, 40:si fuerit is injustus, timidus, hebeti ingenio atque nullo,
Cic. Tusc. 5, 15, 45:mira sum alacritate ad litigandum,
id. Att. 2, 7, 2:bono animo sint et tui et mei familiares,
id. Fam. 6, 18, 1:ut bono essent animo,
id. Rep. 1, 17, 29:ut uxores eodem jure sint quo viri,
id. ib. 1, 43, 67:qui capite et superciliis semper est rasis,
id. Rosc. Com. 7, 20:abi, quaere, unde domo quis, Cujus fortunae, quo sit patre quove patrono,
Hor. Ep. 1, 7, 54 (cf. I. A. 4. supra). —With gen. or abl. of price or value.(α).With gen.:(β). 4.pluris est oculatus testis quam auriti decem,
Plaut. Truc. 2, 6, 8:videtur esse quantivis pretii,
Ter. And. 5, 2, 15:a me argentum, quanti (servus) est, sumito,
id. Ad. 5, 9, 20:si ullo in loco frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit,
Cic. Verr. 2, 3, 84, § 194:ager nunc multo pluris est, quam tunc fuit,
id. Rosc. Com. 12, 33:ut quisque, quod plurimi sit, possideat, ita, etc.,
id. Par. 6, 2, 48:magni erunt mihi tuae litterae,
id. Fam. 15, 15, 4:parvi sunt foris arma, nisi, etc.,
id. Off. 1, 22, 76:an emat denario quod sit mille denarium,
id. ib. 3, 23, 92:parvi pretii est quod nihili est,
id. Q. Fr. 1, 2, 4:mea mihi conscientia pluris est quam omnium sermo,
is worth more to me, weighs more with me, id. Att. 12, 28, 2:neque pluris pretii cocum quam vilicum habeo,
Sall. J. 85, 39:erat (agellus) centum milium nummum,
Plin. Ep. 6, 3, 1. —With gen. of possession, etc., it belongs, pertains to; or it is the part, property, nature, mark, sign, custom, or duty of, etc.(α).In gen.:(β).audiant eos, quorum summa est auctoritas apud, etc.,
who possess, Cic. Rep. 1, 7, 12:ea ut civitatis Rhodiorum essent,
Liv. 37, 55, 5:teneamus eum cursum, qui semper fuit optimi cujusque,
Cic. Rep. 1, 2, 3:quamobrem neque sapientis esse accipere habenas,
id. ib. 1, 5, 9; id. de Or. 2, 20, 86:sapientis est consilium explicare suum, etc.,
id. ib. 2, 81, 333:temeritas est florentis aetatis, prudentia senescentis,
id. Sen. 6, 20:est adulescentis majores natu vereri,
id. Off. 1, 34, 122:Aemilius, cujus tum fasces erant,
Liv. 8, 12, 13:tota tribuniciae potestatis erat,
id. 3, 48:alterius morientis prope totus exercitus fuit,
id. 22, 50:jam me Pompeii totum esse scis,
Cic. Fam. 2, 13, 2:hominum, non causarum, toti erant,
Liv. 3, 36:plebs novarum, ut solet, rerum atque Hannibalis tota esse,
were devoted to, favored, id. 23, 14:Dolopes numquam Aetolorum fuerant: Philippi erant,
id. 38, 3:Ptolemaeus propter aetatem alieni arbitrii erat,
id. 42, 29:est miserorum ut malevolentes sint,
Plaut. Capt. 3, 4, 51:quod alterum divinitatis mihi cujusdam videtur,
Cic. de Or. 2, 20, 86:negavit moris esse Graecorum, ut, etc.,
id. Verr. 2, 1, 26, § 66:non est gravitatis ac sapientiae tuae, ferre immoderatius casum incommodorum tuorum,
id. Fam. 5, 16, 5:est hoc Gallicae consuetudinis, uti, etc.,
Caes. B. G. 4, 5.—Rarely with pronom. posses.:est tuum, Cato, videre quid agatur,
Cic. Mur. 38, 83:fuit meum quidem jam pridem rem publicam lugere,
id. Att. 12, 28, 2.—Esp., with gerundive, to denote tendency, effect, etc.:5.quae res evertendae rei publicae solerent esse,
Cic. Verr. 2, 2, 53, § 132:regium inperium, quod initio conservandae libertatis fuerat,
Sall. C. 6, 7:qui utilia ferrent, quaeque aequandae libertatis essent,
Liv. 3, 31, 7:ea prodendi imperii Romani, tradendae Hannibali victoriae esse,
id. 27, 9, 12:nihil tam aequandae libertatis esse quam potentissimum quemque posse dicere causam,
id. 38, 51, 8:frustrationem eam legis tollendae esse,
id. 3, 24, 1 Weissenb. ad loc.; 3, 39, 8; 5, 3, 5; 40, 29, 11.—With dat. of the end, object, purpose, etc.:6.vitam hanc rusticam tu probro et crimini putas esse oportere,
Cic. Rosc. Am. 17, 48:etiam quae esui potuique non sunt, contineri legato,
Dig. 33, 9, 3; Gell. 4, 1, 20:ut divites conferrent, qui essent oneri ferendo,
Liv. 2, 9:magis vis morbi curae esset, maxime quod, etc.,
id. 4, 21, 5:cum solvendo aere (i. e. aeri) alieno res publica non esset,
id. 31, 13:iniciuntur ea, quae umori extrahendo sunt,
Cels. 4, 10 fin. — Esp. in phrase solvendo esse, to be solvent, able to pay:tu nec solvendo eras,
Cic. Phil. 2, 2, 4:cum solvendo civitates non essent,
id. Fam. 3, 8, 2 (v. solvo).—With predicative dat. sing., denoting that which the subject is, becomes, appears to be, etc.(α).Without second dat. of pers.:(β).auxilio is fuit,
Plaut. Am. prol. 94:magis curae'st,
id. Bacch. 4, 10, 3; id. Curc. 4, 2, 15; id. As. 1, 3, 23; id. Capt. 5, 2, 13 sq.:cui bono fuerit,
Cic. Phil. 2, 14, 35:eo natus sum ut Jugurthae scelerum ostentui essem,
Sall. J. 24, 10: cupis me esse nequam;tamen ero frugi bonae,
Plaut. Ps. 1, 5, 51:magnoque esse argumento, homines scire pleraque antequam nati sint, quod, etc.,
Cic. Sen. 21, 78:multi Indicioque sui facti persaepe fuere, Lucr 4, 1019: ejus rei ipsa verba formulae testimonio sunt,
Cic. Rosc. Com. 4, 11:haec res ad levandam annonam impedimento fuit,
Liv. 4, 13:cujus rei Demosthenes atque Aeschines possunt esse documento,
Quint. 7, 1, 2.—With second dat. of pers.:7.obsecro vos ego mi auxilio sitis,
Plaut. Aul. 4, 9, 5; id. Ep. 5, 2, 11; id. Most. 1, 2, 68:ne quid Captioni mihi sit,
id. ib. 3, 3, 19:mihi cordi est,
id. Cist. 1, 1, 110:ubi eris damno molestiae et dedecori saepe fueris,
id. As. 3, 2, 25:metuo illaec mihi res ne malo magno fuat,
id. Mil. 2, 6, 12:nec Salus nobis saluti jam esse potest,
id. Most. 2, 1, 4:bono usui estis nulli,
id. Curc. 4, 2, 15:quae sint nobis morbo mortique,
Lucr. 6, 1095:quo magis quae agis curae sunt mihi,
Ter. Ad. 4, 5, 46:omitto innumerabiles viros, quorum singuli saluti huic civitati fuerunt,
Cic. Rep. 1, 1, 1: ut mihi magnae curae tuam vitam ac dignitatem esse scires, Anton. ap. Cic. Att. 10, 8, A fin.:accusant ei, quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,
Cic. Rosc. Am. 5, 13: haec tam parva [p. 1800] civitas praedae tibi et quaestui fuit, id. Verr. 2, 3, 37, § 85:ea dictitare, quae detrimento, maculae, invidiae, infamiae nobis omnibus esse possint,
id. ib. 2, 3, 62, §144: minus ea bella curae patribus erant, quam, etc.,
Liv. 35, 23, 1:sciant patribus aeque curae fuisse, ne, etc.,
id. 4, 7, 6:si hoc perinde curae est tibi quam illud mihi,
Plin. Ep. 6, 8, 9:quantaeque curae tibi fuit, ne quis, etc.,
id. Pan. 25, 3:quantae sit mihi curae,
id. Ep. 6, 8, 2:si judicibus ipsis aut gloriae damnatio rei aut deformitati futura absolutio,
Quint. 6, 1, 12.—Rarely with dat. gerund:nec tamen impedimento id rebus gerundis fuit,
Liv. 26, 24 (for a full account of this dative, v. Roby, Gram. 2, praef. pp. xxv.-lvi., and § 1158 sq.).—Esse ad aliquid, to be of use for, to serve for:8.vinum murteum est ad alvum crudam,
Cato, R. R. 125:completae naves taeda et pice reliquisque rebus quae sunt ad incendia,
Caes. B. C. 3, 101:valvae, quae olim ad ornandum templum erant maxime,
Cic. Verr. 2, 4, 56, § 124.—Id est or hoc est, with predic.-clause by way of explanatory addition, that is, that is to say; sometimes also with a climax in the sense, which is as much as to say, or which is the same thing:9.sed domum redeamus, id est ad nostros revertamur,
Cic. Brut. 46, 172:quodsi in scena, id est in contione verum valet, etc.,
id. Lael. 26, 97:meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto, id est ad Graecos ire jubeo,
id. Ac. 1, 2, 8:si Epicurum, id est si Democritum probarem,
id. ib. 1, 2, 6:ut (sapiens) aegritudine opprimatur, id est miseria,
id. Tusc. 3, 13, 27: a parte negotiali, hoc est pragmatikêi, Quint. 3, 7, 1:cum in bona tua invasero, hoc est, cum te docuero,
id. 8, 3, 89.—Poet., with Greek inf. pleonastically:2.esse dederat monumentum,
Verg. A. 5, 572 (cf.: dôke xeinêion einai, Hom. Il. 10, 269).sum = eum, Enn. ap. Fest., v. is.3.sum- in composition, for sub before m; v. sub fin. -
8 eo
1.ĕo, īvi or ii (īt, Verg. A. 9, 418 al.; cf.I.Lachm. ad Lucr. vol. 2, p. 206 sq.: isse, issem, etc., for ivisse, etc.,
Ter. Hec. 2, 1, 25; Cic. Rosc. Am. 23, 64; id. Phil. 14, 1, 1; Ov. M. 7, 350 et saep.: isti, Turp. ap. Non. 4, 242:istis,
Luc. 7, 834, etc., v. Neue Formenl. 2, 515), īre ( inf. pass. irier, Plaut. Rud. 4, 7, 16), ĭtum, v. n. [root i-, Sanscr. ēmi, go; Gr. eimi; causat. hiêmi = jacio, Curt. Gr. Etym. p. 403], to go (of every kind of motion of animate or inanimate things), to walk, ride, sail, fly, move, pass, etc. (very freq. in all periods and sorts of writing).Lit.A.In gen.:b.eo ad forum,
Plaut. As. 1, 1, 95:i domum,
id. ib. 5, 2, 71 sq.:nos priores ibimus,
id. Poen. 3, 2, 34:i in crucem,
go and be hanged! id. As. 5, 2, 91; cf.:i in malam crucem,
id. Cas. 3, 5, 17; id. Ps. 3, 2, 57; 4, 7, 86:i in malam rem hinc,
Ter. Ph. 5, 7, 37:iens in Pompeianum,
Cic. Att. 4, 9 fin.:subsidio suis ierunt,
Caes. B. G. 7, 62, 8:quom it dormitum,
Plaut. Aul. 2, 4, 23; id Most. 3, 2, 4; 16; Hor. S. 1, 6, 119 et saep, cf.:dormitum, lusum,
id. ib. 1, 5, 48:cubitum,
Plaut. Cas. 4, 4, 27; 5, 4, 8; id. Ps. 3, 2, 57; Cic. Rosc. Am. 23; id. Div. 2, 59, 122 et saep.— Poet. with the acc. of the terminus:ibis Cecropios portus,
Ov. H. 10, 125 Loers.:Sardoos recessus,
Sil. 12, 368; cf.:hinc Afros,
Verg. E. 1, 65.—With a cognate acc.:ire vias,
Prop. 1, 1, 17:exsequias,
Ter. Ph. 5, 8, 37:pompam funeris,
Ov. F. 6, 663 et saep.:non explorantur eundae vitandaeque viae,
Claud. in Eutrop. 2, 419:animae ad lumen iturae,
Verg. A. 6, 680:ego ire in Piraeum volo,
Plaut. Most. 1, 1, 63; cf.:visere ad aliquam,
Ter. Hec. 1, 2, 114; id. Phorm. 1, 2, 52:videre,
Prop. 1, 1, 12:ire pedibus,
on foot, Liv. 28, 17:equis,
id. 1, 15:curru,
id. 28, 9; Ov. H. 1, 46; cf.:in equis,
id. A. A. 1, 214:in raeda,
Mart. 3, 47:super equos,
Just. 41, 3;and with equis to be supplied,
Verg. A. 5, 554:puppibus,
Ov. H. 19, 180; cf.:cum classe Pisas,
Liv. 41, 17 et saep.:concedere quo poterunt undae, cum pisces ire nequibunt?
Lucr. 1, 380.—Of things:B.alvus non it,
Cato R. R. 157, 7; so,sanguis naribus,
Lucr. 6, 1203:Euphrates jam mollior undis,
Verg. A. 8, 726:sudor per artus,
id. ib. 2, 174:fucus in artus,
Lucr. 2, 683:telum (with volare),
id. 1, 971:trabes,
i. e. to give way, sink, id. 6, 564 et saep.:in semen ire (asparagum),
to go to seed, Cato, R. R. 161, 3; so Plin. 18, 17, 45, § 159; cf.:in corpus (juvenes),
Quint. 2, 10, 5:sanguis it in sucos,
turns into, Ov. M. 10, 493.—In partic.1.To go or proceed against with hostile intent, to march against:2.quos fugere credebant, infestis signis ad se ire viderunt,
Caes. B. G. 6, 8, 6:ad hostem,
Liv. 42, 49:contra hostem,
Caes. B. G. 7, 67, 2; cf. id. B. C. 3, 31 fin.:adversus hostem,
Liv. 42, 49:in hostem,
id. 2, 6; Verg. A. 9, 424 et saep.; cf.:in Capitolium,
to go against, to attack, Liv. 3, 17.—Pregn., to pass away, disappear (very rare):II.saepe hominem paulatim cernimus ire,
Lucr. 3, 526; cf. ib. 530; 594.Trop.A.In gen., to go, pass, proceed, move, advance:B.ire in opus alienum,
Plaut. Mil. 3, 3, 6:in dubiam imperii servitiique aleam,
Liv. 1, 23 fin.:in alteram causam praeceps ierat,
id. 2, 27:in rixam,
Quint. 6, 4, 13:in lacrimas,
Verg. A. 4, 413; Stat. Th. 11, 193:in poenas,
Ov. M. 5, 668 et saep.:ire per singula,
Quint. 6, 1, 12; cf. id. 4, 2, 32; 7, 1, 64; 10, 5, 21:ad quem (modum) non per gradus itur,
id. 8, 4, 7 et saep.:dicite qua sit eundum,
Ov. Tr. 3, 1, 19:ire infitias, v. infitiae: Latina debent cito pariter ire,
Quint. 1, 1, 14:aliae contradictiones eunt interim longius,
id. 5, 13, 54: in eosdem semper pedes ire (compositio), [p. 649] id. 9, 4, 142:cum per omnes et personas et affectus eat (comoedia),
id. 1, 8, 7; cf. id. 1, 2, 13; Juv. 1, 142:Phrygiae per oppida facti Rumor it,
Ov. M. 6, 146:it clamor caelo,
Verg. A. 5, 451:factoque in secula ituro, Laetantur tribuisse locum,
to go down to posterity, Sil. 12, 312; cf.with a subject-sentence: ibit in saecula, fuisse principem, cui, etc.,
Plin. Pan. 55.—In partic.1.Pub. law t. t.a.Pedibus ire, or simply ire in aliquam sententiam, in voting, to go over or accede to any opinion (opp. discedere, v. h. v. II. B. 2. b.):b.cum omnes in sententiam ejus pedibus irent,
Liv. 9, 8, 13:pars major eorum qui aderant in eandem sententiam ibat,
id. 1, 32 fin.; 34, 43; 42, 3 fin.—Pass. impers.:in quam sententiam cum pedibus iretur,
Liv. 5, 9, 2:ibatur in eam sententiam,
Cic. Q. Fr. 2, 1 fin.:itum in sententiam,
Tac. A. 3, 23; 12, 48.—And opp. to the above,Ire in alia omnia, to vote against a bill, v. alius, II.—2.Mercant. t. t. for vēneo, to go for, be sold at a certain price, Plin. 18, 23, 53, § 194:3.tot Pontus eat, tot Lydia nummis,
Claud. Eutr. 1, 203.—Pregn., of time, to pass by, pass away:4.it dies,
Plaut. Ps. 1, 3, 12; Hor. C. 2, 14, 5; 4, 5, 7:anni,
id. Ep. 2, 2, 55; cf.:anni more fluentis aquae,
Ov. A. A. 3, 62.—With the accessory notion of result, to go, proceed, turn out, happen:5.incipit res melius ire quam putaram,
Cic. Att. 14, 15; cf. Tac. A. 12, 68:prorsus ibat res,
Cic. Att. 14, 20 fin.; Curt. 8, 5:postquam omnia fatis Caesaris ire videt,
Luc. 4, 144.—Hence the wish: sic eat, so may he fare:sic eat quaecunque Romana lugebit hostem,
Liv. 1, 26; Luc. 5, 297 Cort.; 2, 304; Claud. in Eutr. 2, 155. —Constr. with a supine, like the Gr. mellein, to go or set about, to prepare, to wish, to be about to do any thing:6.si opulentus it petitum pauperioris gratiam, etc.,
Plaut. Aul. 2, 2, 69; id. Bacch. 3, 6, 36: quod uti prohibitum irem, quod in me esset, meo labori non parsi, Cato ap. Fest. s. v. PARSI, p. 242 Müll.; so,perditum gentem universam,
Liv. 32, 22:ultum injurias, scelera,
id. 2, 6; Quint. 11, 1, 42:servitum Grais matribus,
Verg. A. 2, 786 et saep.:bonorum praemia ereptum eunt,
Sall. J. 85, 42.—Hence the construction of the inf. pass. iri with the supine, in place of an inf. fut. pass.:mihi omne argentum redditum iri,
Plaut. Curc. 4, 2, 5:mihi istaec videtur praeda praedatum irier,
id. Rud. 4, 7, 16 et saep.— Poet. also with inf.:seu pontum carpere remis Ibis,
Prop. 1, 6, 34:attollere facta regum,
Stat. S. 5, 3, 11:fateri,
id. Th. 3, 61 al. —Imp. i, eas, eat, etc., since the Aug. period more freq. a mocking or indignant expression, go then, go now:2.i nunc et cupidi nomen amantis habe,
Ov. H. 3, 26; so,i nunc,
id. ib. 4, 127; 9, 105; 17, 57; id. Am. 1, 7, 35; Prop. 2, 29, 22 (3, 27, 22 M.); Verg. A. 7, 425; Juv. 6, 306 al.:i, sequere Italiam ventis,
Verg. A. 4, 381; so,i,
id. ib. 9, 634:fremunt omnibus locis: Irent, crearent consules ex plebe,
Liv. 7, 6 fin.ĕō, adv. [old dat. and abl. form of pron. stem i; cf. is].I.In locat. and abl. uses,A.Of place=in eo loco, there, in that place (rare):B.quid (facturus est) cum tu eo quinque legiones haberes?
Cic. Ep. ad Brut. 1, 2, 1:quo loco... ibi... eoque,
Cels. 8, 9, 1:eo loci,
Tac. A. 15, 74; Plin. 11, 37, 50, § 136; so trop.: eo loci, in that condition:res erat eo jam loci, ut, etc.,
Cic. Sest. 13, 68; Tac. A. 14, 61; Dig. 5, 1, 52, § 3.—Of cause=eā re.1.Referring to a cause or reason before given, therefore, on that account, for that reason:2.is nunc dicitur venturus peregre: eo nunc commenta est dolum,
Plaut. Truc. 1, 1, 66; Ter. Hec. 2, 1, 41:dederam litteras ad te: eo nunc ero brevior,
Cic. Fam. 6, 20, 1; Sall. C. 21, 3; Liv. 8, 8, 8; Tac. H. 2, 65; Nep. Pelop. 1, 3; id. Milt. 2, 3 et saep.—So with conjunctions, eoque, et eo, eo quoque, in adding any thing as a consequence of what precedes, and for that reason:absolute pares, et eo quoque innumerabiles,
Cic. Ac. 2, 17, 55:impeditius eoque hostibus incautum,
Tac. A. 1, 50:per gentes integras et eo feroces,
Vell. 2, 115, 2; Quint. 4, 1, 42 al. —Referring to a foll. clause, giving(α).a cause or reason, with quia, quoniam, quod, etc.; so with quia:(β).eo fit, quia mihi plurimum credo,
Plaut. Am. 2, 2, 124; id. Capt. 1, 1, 2:nunc eo videtur foedus, quia, etc.,
Ter. Eun. 4, 4, 17; 3, 1, 25:quia scripseras, eo te censebam, etc.,
Cic. Att. 10, 17, 4; Sall. C. 20, 3; Tac. Agr. 22.—With quoniam:haec eo notavi, quoniam, etc.,
Gell. 7, 13.—With quod:quod... non potueritis, eo vobis potestas erepta sit,
Cic. Verr. 1, 8, 22; Nep. Eum. 11, 5; Liv. 9, 2, 4; Caes. B. G. 1, 23; so,neque eo... quod,
Ter. Heaut. 3, 2, 43; Varr. R. R. 1, 5.—A purpose, motive or reason, with quo, ut, ne; and after negatives, with quo, quin, and subj. —So with quo:C.eo scripsi, quo plus auctoritatis haberem,
Cic. Att. 8, 9, 1; Sall. C. 22, 2; so,non eo... quo,
Ter. Eun. 1, 2, 16:neque eo... quo,
Cic. Att. 3, 15, 4; id. Rosc. Am. 18, 51.—With ut:haec eo scripsi, ut intellegeres,
Cic. Fam. 13, 69, 2; id. de Or. 3, 49, 187; Lact. 4, 5, 9.—With ne: Plaut. Aul. 2, 2, 63; Ter. Ph. 5, 1, 17:quod ego non eo vereor, ne mihi noceat,
Cic. Att. 9, 2; id. Rab. Perd. 3, 9.—With quin:non eo haec dico, quin quae tu vis ego velim,
Plaut. Trin. 2, 2, 60; id. As. 5, 1, 16. —Of measure or degree—with words of comparison, so much, by so much —followed by quo (= tanto... quanto):II.quae eo fructuosiores fiunt, quo calidior terra aratur,
Varr. R. R. 1, 32, 1:eo gravior est dolor, quo culpa major,
Cic. Att. 11, 11, 2; id. Fam. 2, 19, 1; so with quantum:quantum juniores patrum plebi se magis insinuabant, eo acrius contra tribuni tendebant, etc.,
Liv. 3, 15, 2; id. 44, 7, 6:quanto longius abscederent, eo, etc.,
id. 30, 30, 23. —Esp. freq. the formulae, eo magis, eo minus, so much the worse ( the less), followed by quo, quod, quoniam, si, ut, ne:eo magis, quo tanta penuria est in omni honoris gradu,
Cic. Fam. 3, 11, 7:eo minus veritus navibus, quod in littore molli, etc.,
Caes. B. G. 5, 9; Cic. Off. 3, 22, 88; id. Att. 15, 9 fin.:eo magis, quoniam, etc., Cels. praef. p. 14, 12 Müll.: nihil admirabilius fieri potest, eoque magis, si ea sunt in adulescente,
Cic. Off. 2, 14, 48; id. Tusc. 1, 39, 94:eo diligentius ut ne parvula quidem titubatione impediremur,
Auct. Her. 2, 8, 12; Cic. Rab. Perd. 3, 9:ego illa extuli et eo quidem magis, ne quid ille superiorum meminisse me putaret,
id. Att. 9, 13, 3.—In this combination eo often expresses also the idea of cause (cf. B. 1. supra): hoc probis pretiumst. Eo mihi magis lubet cum probis potius quam cum improbis vivere,
Plaut. Trin. 2, 1, 37: solliciti tamen et anxii sunt;eoque magis, quod se ipsi continent et coercent,
Cic. Tusc. 4, 33, 70;and some passages may be classed under either head: dederam triduo ante litteras ad te. Eo nunc ero brevior,
Cic. Fam. 6, 21, 1; id. Inv 1, 4, 5; id. Off. 2, 13, 45; id. Fam. 9, 16, 9; Plaut. Aul. 2, 2, 8.In dat. uses.A.With the idea of motion, to that place, thither (=in eum locum):B.eo se recipere coeperunt,
Caes. B. G. 1, 25, 5:uti eo cum introeas, circumspicias, uti inde exire possit,
Cato, R. R. 1, 2:eo tela conicere, Auct. B. Afr. 72: eo respicere,
Sall. J. 35, 10; so,followed by quo, ubi, unde: non potuit melius pervenirier eo, quo nos volumus,
Ter. Phorm. 4, 3, 35:venio nunc eo, quo me fides ducit,
Cic. Rosc. Am. 30, 83:ibit eo quo vis, etc.,
Hor. Ep. 2, 2, 40:(venit) eo, ubi non modo res erat, etc.,
Cic. Quint. 11; Varr. R. R. 3, 16, 21; Vell. 2, 108, 2:eo, unde discedere non oportuit, revertamur,
Cic. Att. 2, 16, 3; Liv. 6, 35, 2; Sall. C. 60, 2;so (late Lat.) with loci: perducendum eo loci, ubi actum sit,
Dig. 10, 4, 11, § 1; ib. 47, 2, 3, § 2.—Transf.1.With the idea of addition, thereto, in addition to that, besides:2.accessit eo, ut milites ejus, etc.,
Cic. Fam. 10, 21, 4:accedit eo, quod, etc.,
id. Att. 1, 13, 1.—With the idea of tendency, to that end, with that purpose, to this result:3.hoc autem eo spectabat, ut eam a Philippo corruptam diceret,
Cic. Div. 2, 57, 118:haec eo pertinet oratio, ut ipsa virtus se sustentare posse videretur,
id. Fam. 6, 1, 12:hoc eo valebat, ut, etc.,
Nep. Them. 4, 4.—With the idea of degree or extent, to that degree or extent, so far, to such a point:C.eo scientiae progredi,
Quint. 2, 1, 6:postquam res publica eo magnificentiae venerit, gliscere singulos,
Tac. A. 2, 33; id. H. 1, 16; id. Agr. 28:eo magnitudinis procedere,
Sall. J. 1, 5; 5, 2; 14, 3:ubi jam eo consuetudinis adducta res est, ut, etc.,
Liv. 25, 8, 11; 28, 27, 12; 32, 18, 8 al.; Just. 3, 5:eo insolentiae processit,
Plin. Pan. 16:eo rerum ventum erat, ut, etc.,
Curt. 5, 12, 3; 7, 1, 35.— With gen., Val. Max. 3, 7, 1 al.; Flor. 1, 24, 2; 2, 18, 12; Suet. Caes. 77; Plin. Pan. 16, 5; Sen. Q. N. 4 praef. §9: eo rem jam adducam, ut nihil divinationis opus sit,
Cic. Rosc. Am. 34, 96:res eo est deducta, ut, etc.,
id. Att. 2, 18, 2; Hor. C. 2, 1, 226; Cic. Verr. 2, 4, 18.—Of time, up to the time, until, so long, usually with usque, and followed by dum, donec:usque eo premere capita, dum illae captum amitterent,
Cic. N. D. 2, 49, 124; Liv. 23, 19, 14; Tac. A. 4, 18:eo usque flagitatus est, donec ad exitium dederetur,
id. ib. 1, 32; Quint. 11, 3, 53:eo usque vivere, donec, etc.,
Liv. 40, 8; cf. Col. 4, 24, 20; 4, 30, 4.—Rarely by quamdiu:eo usque, quamdiu ad fines barbaricos veniretur,
Lampr. Alex. Sev. 45. -
9 fors
fors fortis (only nom. and abl. except in the name Fors Fortuna), f [1 FER-], chance, hap, luck, hazard, accident: Quod fors feret, feremus, T.: sed haec, ut fors tulerit: quam sibi sortem fors obiecerit, H.: uti quosque fors conglobaverat, S.: forte quādam Tiberis effusus, L.: Fors fuat pol! may it be so, T.—Person., the goddess of chance: Fors omnia versat, V.: dea Fors, O.—Esp., Fors Fortuna, Good Fortune, with a temple on the Tiber, outside of the city: aedis Fortis Fortunae, L.: Fortunae Fortis honores, O.: casu aut forte fortunā.—Ellipt.: for fors sit, it might happen, perchance, perhaps, peradventure: tu fors, quid me fiat, parvi pendis, T.: Et fors aequatis cepissent praemia rostris, Ni, etc., V.: nunc ille Fors et vota facit, V.; see also forte.* * *chance; luck, fortune; accident -
10 sum
sum (2d pers. es, or old ēs; old subj praes. siem, siēs, siet, sient, for sim, etc., T.; fuat for sit, T., V., L.; imperf. often forem, forēs, foret, forent, for essem, etc.; fut. escunt for erunt, C.), fuī (fūvimus for fuimus, Enn. ap. C.), futūrus ( inf fut. fore or futūrum esse, C.), esse [ES-; FEV-]. — I. As a predicate, asserting existence, to be, exist, live: ut id aut esse dicamus aut non esse: flumen est Arar, quod, etc., Cs.: homo nequissimus omnium qui sunt, qui fuerunt: arbitrari, me nusquam aut nullum fore: fuimus Troes, fuit Ilium, V.—Of place, to be, be present, be found, stay, live: cum non liceret Romae quemquam esse: cum essemus in castris: deinceps in lege est, ut, etc.: erat nemo, quicum essem libentius quam tecum: sub uno tecto esse, L.—Of circumstances or condition, to be, be found, be situated, be placed: Sive erit in Tyriis, Tyrios laudabis amictūs, i. e. is attired, O.: in servitute: in magno nomine et gloriā: in vitio: Hic in noxiāst, T.: in pace, L.: (statua) est et fuit totā Graeciā summo honore: ego sum spe bonā: rem illam suo periculo esse, at his own risk: omnem reliquam spem in impetu esse equitum, L.—In 3 d pers., followed by a pron rel., there is (that) which, there are (persons) who, there are (things) which, some.—With indic. (the subject conceived as definite): est quod me transire oportet, there is a (certain) reason why I must, etc., T.: sunt item quae appellantur alces, there are creatures also, which, etc., Cs.: sunt qui putant posse te non decedere, some think: Sunt quibus in satirā videor nimis acer, H.—With subj. (so usu. in prose, and always with a subject conceived as indefinite): sunt, qui putent esse mortem... sunt qui censeant, etc.: est isdem de rebus quod dici possit subtilius: sunt qui Crustis et pomis viduas venentur avaras, H.—With dat, to belong, pertain, be possessed, be ascribed: fingeret fallacias, Unde esset adulescenti amicae quod daret, by which the youth might have something to give, T.: est igitur homini cum deo similitudo, man has some resemblance: Privatus illis census erat brevis, H.: Troia et huic loco nomen est, L.—Ellipt.: Nec rubor est emisse palam (sc. ei), nor is she ashamed, O.: Neque testimoni dictio est (sc. servo), has no right to be a witness, T.—With cum and abl of person, to have to do with, be connected with: tecum nihil rei nobis est, we have nothing to do with you, T.: si mihi tecum minus esset, quam est cum tuis omnibus.—With ab and abl of person, to be of, be the servant of, follow, adhere to, favor, side with: Ab Andriā est ancilla haec, T.: sed vide ne hoc, Scaevola, totum sit a me, makes for me.— With pro, to be in favor of, make for: (iudicia) partim nihil contra Habitum valere, partim etiam pro hoc esse.—With ex, to consist of, be made up of: (creticus) qui est ex longā et brevi et longā: duo extremi chorei sunt, id est, e singulis longis et brevibus.— To be real, be true, be a fact, be the case, be so: sunt ista, Laeli: est ut dicis, inquam: verum esto: esto, granted, V.—Esp. in phrases, est ut, it is the case that, is true that, is possible that, there is reason for: sin est, ut velis Manere illam apud te, T.: est, ut id maxime deceat: futurum esse ut omnes pellerentur, Cs.: magis est ut ipse moleste ferat errasse se, quam ut reformidet, etc., i. e. he has more reason for being troubled... than for dreading, etc.: ille erat ut odisset defensorem, etc., he certainly did hate.—In eo esse ut, etc., to be in a condition to, be possible that, be about to, be on the point of ( impers. or with indef subj.): cum iam in eo esset, ut in muros evaderet miles, when the soldiers were on the point of scaling, L.: cum res non in eo essent ut, etc., L.—Est ubi, there is a time when, sometimes: est, ubi id isto modo valeat.—Est quod, there is reason to, is occasion to: etsi magis est, quod gratuler tibi, quam quod te rogem, I have more reason to: est quod referam ad consilium: sin, etc., L.: non est quod multa loquamur, H.—Est cur, there is reason why: quid erat cur Milo optaret, etc., what cause had Milo for wishing? etc.—With inf, it is possible, is allowed, is permitted, one may: Est quādam prodire tenus, si non datur ultra, H.: scire est liberum Ingenium atque animum, T.: neque est te fallere quicquam, V.: quae verbo obiecta, verbo negare sit, L.: est videre argentea vasa, Ta.: fuerit mihi eguisse aliquando tuae amicitiae, S.—Of events, to be, happen, occur, befall, take place: illa (solis defectio) quae fuit regnante Romulo: Amabo, quid tibi est? T.: quid, si... futurum nobis est? L.— To come, fall, reach, be brought, have arrived: ex eo tempore res esse in vadimonium coepit: quae ne in potestatem quidem populi R. esset, L.— II. As a copula, to be: et praeclara res est et sumus otiosi: non sum ita hebes, ut istud dicam: Nos numerus sumus, a mere number, H.: sic, inquit, est: est ut dicis: frustra id inceptum Volscis fuit, L.: cum in convivio comiter et iucunde fuisses: quod in maritimis facillime sum, am very glad to be.—With gen part., to be of, belong to: qui eiusdem civitatis fuit, N.: qui Romanae partis erant, L.: ut aut amicorum aut inimicorum Campani simus, L.— With gen possess., to belong to, pertain to, be of, be the part of, be peculiar to, be characteristic of, be the duty of: audiant eos, quorum summa est auctoritas apud, etc., who possess: ea ut civitatis Rhodiorum essent, L.: Aemilius, cuius tum fasces erant, L.: plebs novarum rerum atque Hannibalis tota esse, were devoted to, L.: negavit moris esse Graecorum, ut, etc.—With pron possess.: est tuum, Cato, videre quid agatur: fuit meum quidem iam pridem rem p. lugere.—With gerundive: quae res evertendae rei p. solerent esse, which were the usual causes of ruin to the state: qui utilia ferrent, quaeque aequandae libertatis essent, L.— With gen. or abl. of quality, to be of, be possessed of, be characterized by, belong to, have, exercise: nimium me timidum, nullius consili fuisse confiteor: Sulla gentis patriciae nobilis fuit, S.: civitas magnae auctoritatis, Cs.: refer, Cuius fortunae (sit), H.: nec magni certaminis ea dimicatio fuit, L.: bellum variā victoriā fuit, S.: tenuissimā valetudine esse, Cs.: qui capite et superciliis semper est rasis.—With gen. or abl. of price or value, to be of, be valued at, stand at, be appreciated, cost: videtur esse quantivis preti, T.: ager nunc multo pluris est, quam tunc fuit: magni erunt mihi tuae litterae: sextante sal et Romae et per totam Italiam erat, was worth, L.—With dat predic., to express definition or purpose, to serve for, be taken as, be regarded as, be felt to be: vitam hanc rusticam tu probro et crimini putas esse oportere, ought to be regarded as: eo natus sum ut Iugurthae scelerum ostentui essem, S.: ipsa res ad levandam annonam impedimento fuerat, L.—With second dat of pers.: quo magis quae agis curae sunt mihi, T.: illud Cassianum, ‘cui bono fuerit,’ the inquiry of Cassius, ‘ for whose benefit was it ’: haec tam parva civitas praedae tibi et quaestui fuit.— To be sufficient for, be equal to, be fit: sciant patribus aeque curae fuisse, ne, etc., L.: ut divites conferrent, qui oneri ferendo essent, such as were able to bear the burden, L.: cum solvendo aere (old dat. for aeri) alieno res p. non esset, L.—With ellips. of aeri: tu nec solvendo eras, wast unable to pay.—With ad, to be of use for, serve for: res quae sunt ad incendia, Cs.: valvae, quae olim ad ornandum templum erant maxime.—With de, to be of, treat concerning, relate to: liber, qui est de animo.—In the phrase, id est, or hoc est, in explanations, that is, that is to say, I mean: sed domum redeamus, id est ad nostros revertamur: vos autem, hoc est populus R., etc., S.* * *highest, the top of; greatest; last; the end of
См. также в других словарях:
As some day it may happen — Wikisource:The Mikado/As some day it may happen This page is a soft redirect. Categories: Wikipedia soft redirects … Wikipedia
may — 1 modal verb negative short form mayn t old fashioned BrE 1 POSSIBILITY if something may happen or may be true, there is a possibility that it will happen or be true but this is not certain: I may be late so start without me. | Who knows what… … Longman dictionary of contemporary English
may — [[t]meɪ[/t]] ♦ (May is a modal verb. It is used with the base form of a verb.) 1) MODAL (vagueness) You use may to indicate that something will possibly happen or be true in the future, but you cannot be certain. We may have some rain today...… … English dictionary
may — may1 W1S1 [meı] modal v ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(possibility)¦ 2¦(possible to do something)¦ 3¦(allowed)¦ 4¦(in polite expressions)¦ 5¦(although )¦ 6 may as well 7 may somebody/something do something 8¦(purpose)¦ 9 be that as it may … Dictionary of contemporary English
may — I. verbal auxiliary (past might; present singular & plural may) Etymology: Middle English (1st & 3d singular present indicative), from Old English mæg; akin to Old High German mag (1st & 3d singular present indicative) have power, am able… … New Collegiate Dictionary
happen — vb Happen, chance, occur, befall, betide, transpire are comparable when they mean to come to pass or to come about. Happen is the ordinary and general term and may imply either obvious causation or seeming accident, either design or an absence of … New Dictionary of Synonyms
happen — UK US /ˈhæpən/ verb [I] ► to exist or begin to exist because of an action, situation, or event: » The one course of events no one anticipated was the one that happened: a long period of stagnation that threatened the assumptions of the European… … Financial and business terms
happen — [hap′ən] vi. [ME happenen: see HAP1 & EN] 1. to take place; occur; befall 2. to be or occur by chance or without plan [it happened to rain] 3. to have the luck or occasion; chance [I happened to see it] … English World dictionary
happen overnight — ► to be done or come into existence suddenly: did not/may not/will not happen overnight »This crisis didn t happen overnight. Main Entry: ↑happen … Financial and business terms
May 2010 attacks on Ahmadi mosques in Lahore — May 2010 Lahore attacks Location Lahore, Pakistan Date 28 May 2010 14:00 … Wikipedia
May It Be — Single by Enya from the album The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring Released … Wikipedia
